حسن رضا دهقانی - گروه مدیریت امور فرهنگی و برنامه ریزی

زنان سرپرست خانوار به دلایلی چون طلاق، فوت، اعتیاد و ازکارافتادگی همسر، جزء اقشار آسیب پذیر جامعه بشمار می روند، حضور گسترده زنان در عرصه اجتماع نقش بسزایی در بالندگی و پیشرفت کشور دارد. در همین راستا ظرفیت سازی و افزایش توانمندی بانوان در ابعاد اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و ورزشی می تواند مفید باشد. توانمندسازی فرایندی است که طی آن زنان از نیازها و خواسته های درونی خود آگاه می شوند، جرات دستیابی به هدف را در خود تقویت می کنند و از توانایی لازم برای عملی ساختن خواسته های خود برخوردار می شوند. زنان سرپرست خانوار فقیر یکی از گروه های آسیب پذیر جامعه هستند. این زنان علاوه بر نقش های متداول برای زنان در خانواده، متولی نقش های مربوط به سرپرستی خانوار نیز هستند. از این رو، تلاش برای توان مندسازی آن ها از اولویت ویژه ای برخوردار است. در این بین، برخورداری از آمادگی ذهنی و روانی پیش شرطی اساسی برای شکوفایی قابلیت های فردی در دیگر عرصه های زندگی است. هدف اصلی پژوهش تبیین توانمندسازی اقتصادی و اجتماعی-فرهنگی زنان در جوامع می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد که ریشه اولیه همه انحرافات و کجروی های اجتماعی در مرحله اول والدین می باشد و نقش زنان در دستیابی به جامعه ای سالم و پویا به دور از انحرافات از اهمیت دو چندانی برخوردار است که با مدیریت جهادی می تواند تا حدودی از کجروی ها و آسیبهای اجتماعی جلوگیری کرد. توانمندسازی زنان از جمله مولفه های مهم در توسعه پایدار است و از آنجایی که توانمندی زنان یک پدیده اجتماعی است و پدیده های اجتماعی تک علتی نیستند، توانمند شدن زنان به عوامل درونی و بیرونی متعددی بستگی دارد. از طرفی عوامل درونی، چون وضعیت جسمانی، روانی، وضعیت اقتصادی خانواده و از طرف دیگر ساختار های موجود اجتماعی و حمایت اجتماعی از زنان نقش تعیین کننده ای بر توانمند سازی آنان دارد.

توانمندسازی اقتصادی، توانمندسازی اجتماعی- فرهنگی زنان جوامع