بهداد رهبر - گروه مهندسی تکنولوژی معماری از دانشگاه آزاد واحد بوکان

از آنجایی که طراحان شهری همیشه دغدغه اصلی خود را بر روی ارتقای کیفیت فضاهای شهری متمرکز کرده اند به همین منظور جهت ارتقای کیفی محیط، رفتار، ادراک و فعالیت شهروندان را مد نظر قرار می دهند. کیفیت محیط شهری حاصل ترکیب پیچیده ای از عناصر کالبدی شهر، وجود فعالیت های شهری و عناصر طبیعی محیط بوده است. یکی از معیارهای ارزیابی کیفیت محیط هر شهر، وجود فضاهای سبز عمومی است، فضاهایی که شهروندان در آن بتوانند با ایمنی و آسایش خاطر با هم به تعامل و گفتگو بپردازند. امروزه یکی از دغدغه های اصلی طراحان شهری ایجاد فضاهای جمعی با هدف بالا بردن تعاملات اجتماعی شهروندان است. استفاده عمده از فضاهای شهری به خصوص خیابان ها در نیم قرن گذشته، سلطه بی چون و چرای اتومبیل در شهرها بوده است، که مسا ئل و مشکلات عمده ای نظیر حجم زیادترافیک، الودگی های زیست محیطی، تداخل پیاده و سواره، تغییر الگوهای رفتاری و عدم درک صحیح از فضاهای شهری مورد استفاده وبسیاری مشکلات دیگر را به وجود آورده و باعث آلودگی و ناامنی در شهرها شده و زندگی شهرنشینی را مورد تهاجم قرار داده است. برهمین اساس هدف اصلی پژوهش لزوم توجه به طراحی معماری در راستای ارتقاء کیفیت فضاهای شهری با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد میان احساس امنیت در فضای شهری و نقش شهرسازان درطراحی کالبدی فضا برای افزایش امنیت شهری و پیشگیری از جرائم شهری در رویکردهای مختلف ارتباط وجود دارد. با توجه به اینکه ساخت ساختمانهای جدید ضمن برطرف کردن مشکل مسکن خانواده ها، که از مشکلات اصلی مردم در ایران است، می تواند باعث بکارگیری وسیع نیروی متخصص و مهندسین کشور شود و آمار بیکاری را در جامعه مهندسی کشور به شدت کاهش دهد. بنابراین انتظار می رود دولت و بانکها نیز نسبت به افزایش اعتبارات در زمینه ساخت مسکن همت بیشتری گمارند و شهرداریها نیز تسهیلات بیشتری را جهت نوسازی بافتهای فرسوده شهری و ساخت ساختمانهای جدید در نظر بگیرند.

طراحی معماری، ارتقاء کیفیت زندگی، فضاهای شهری