یعقوب مرادی - دانشجوی دکتری رشته زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان، ایران
فریده بامری نژاد - دانشجوی دکتری رشته مدیریت و کنترل بیابان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران

بیابان زایی چندین دهه است که آسیب شدیدی به محیط طبیعی و اقتصاد اجتماعی، به ویژه در مناطقخشک و نیمه خشک شمال چین وارد کرده است. در شهرستان یانچی، یک سری پروژه برای مبارزه با بیابانزایی پس از سال ۲۰۰۰ اجرا شد. برای ارزیابی اثرات این پروژه های کنترل بیابان زایی از دیدگاه کشاورزان،شهرستان یانچی بر اساس تقسیم بندی به دو منطقه (منطقه شمالی و جنوبی) تقسیم شد. شرایط محیطیواقعی داده هایی از جمله اطلاعات اولیه خانواده، برداشت ها و نگرش های کشاورزان و پیشنهادات کشاورزان راجمع آوری شد. در یک بررسی پرسشنامه به دنبال رویکرد ارزیابی مشارکتی روستایی، تجزیه و تحلیل داده هابا استفاده از آزمون Mann-Whitney U و آزمون دقیق فیشر نشان داد که پروژه های کنترل بیابان زاییعموما موفقیت آمیز بوده است، زیرا محیط محلی و درآمد کشاورزان هر دو بهبود یافته است. کشاورزان همگیاز نتایج این طرح ها راضی بودند، اما کشاورزان منطقه جنوبی نسبت به کشاورزان منطقه شمالی استقبالبیشتری از طرح ها داشتند. علاوه بر این، سه مشکل در طرح های کنترل بیابان زایی ذکر شد: مشارکتکشاورزان در طرح ها پایین، درآمد پایین کشاورز بر پایداری طرح ها تاثیر گذاشت و اجرای ممنوعیت کاملچرا عواقب نامطلوب متعددی داشت. برای حل این مشکلات پیشنهاداتی ارائه شد. یافته های پژوهش پیامدهایمهمی برای ارزیابی اثرات پروژه های حفاظت از محیط زیست، به ویژه از دیدگاه یک شرکت کننده دارد.

کنترل بیابانزایی، ارزیابی پروژه ها، مشارکت کشاورزان، پروژه منع چرا، چین.