تعیین مکان و ظرفیت بهینه احداث نیروگاه های خورشیدی در شبکه توزیع با مقیاس بزرگ و محدودیت های واقعی

در این مقاله مساله جایابی و تعیین ظرفیت بهینه نیروگاه خورشیدی با هدف کمینه سازی تلفات توان و پروفیل ولتاژ در شبکه توزیع شعاعی با الگوریتم تکاملی دیفرانسیلی با در نظر گرفتن محدودیت های جغرافیایی و مالی روی فیدر فشار متوسط توزیع نمونه در منطقه اردبیل مورد بررسی قرار می گیرد. برای مدلسازی محدودیت جغرافیایی، امکان احداث نیروگاه خورشیدی تنها در برخی از مکان های کاندید با مساحت مشخص که حداکثر ظرفیت نیروگاه خورشیدی قابل احداث، براساس اطلاعات مساحت زمین و داده های آب و هوایی محاسبه می شود، لحاظ شده و برای مدلسازی محدودیت منابع مالی، تعداد نیروگاه قابل احداث بررسی شده است. الگوریتم بهینه سازی، از بین مکان های کاندید با در نظر گرفتن مساحت زمین های در دسترس در نقاط مختلف شبکه و داده های آب و هوایی، مکان و ظرفیت بهینه جهت احداث نیروگاه خورشیدی را تحت چندین سناریو تعیین می کند. دادهای آب و هوایی شامل دمای محیط و میزان تابش آفتاب، از دیتابیس نرم افزار Meteonorm برای منطقه اردبیل استخراج شده و جهت محاسبه توان خروجی نیروگاه خورشیدی به محیط نرم افزار MATLAB انتقال داده شده است. همچنین اطلاعات شبکه از دیتابیس نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی gis استخراج شده و به منظور انجام پخش بار به محیط نرم افزار MATLAB انتقال داده شده است.

کلیدواژه ها:

کاهش تلفات توان ، بهبود پروفیل ولتاژ ، محدودیت های واقعی ، نیروگاه خورشیدی.