ارتباط بین تولیدات غذایی، تغییرات آب و هوایی، غذاهای پایدار و امنیت غذایی

امروزه تولید غذای پایدار یکی از چالش های مهم محسوب می شود. نیاز به تولید روز افزون غذا و از طرفی تغییرات آب وهوا، افزایش جمعیت، از بین رفتن خاک و منابع طبیعی و نیز کاهش تنوع زیستی، نگرانی بسیار مهمی هست که عزم جهانی برایچاره اندیشی آن لازم است و نیاز به سیستم های جدید کشاورزی که بتوانند با حداکثر راندمان و حداقل ضرر و زیان به محیط زیست،غذای مورد نیاز انسان را فراهم کنند، به شدت احساس میشود. تولید غذا به طور معمول با زیاد شدن تولید CO۲، متان و نیتریکاکساید به عنوان گازهای گلخانه ای، باعث افزایش دمای کره زمین شده و گرمتر شدن کره زمین باعث کاهش کارآیی کشاورزی،افزایش سطح آب دریا، اسیدی شدن آب اقیانوس ها، تشدید حوادث طبیعی مانند خشکسالی و سیلاب های ناگهانی میشود که درآینده تاثیرات بدتری هم ممکن است در پی داشته باشد. از اینرو ادغام کشاورزی هوشمند مبتنی بر تغییرات آب و هوا و کشاورزیسنتی که شامل موارد آگروفارستری، اینترکراپینگ، چرخش محصول، کاور کراپینگ، استفاده از بقایای حیوانات (اعم از ادرار ومدفوع)، گیاهان و ضایعات مواد غذایی خانگی و استفاده از گونه های حیوانی در کنار کشت محصول است، میتواند به تولید غذایپایدار کمک کرده و امنیت غذایی احاد جامعه را تضمین کند.

کلیدواژه ها:

غذای پایدار ، امنیت غذایی ، گازهای گلخانه ای ، کشاورزی سنتی ، کشاورزی هوشمند