چگونه توانستم رفتار فحاشی و ناسزا گویی را در دانش آموز پایه سوم(م)شناسایی و کاهش دهم؟

بددهنی و ناسزاگویی از آسیبهای اخلاقی - اجتماعی به شمار میرود که امروزه یکی از مشکالت اساسی جامعه ما شده-است. در کنش پژوهی حاضر ابتدا رفتار دانش آموز مذکور که باعث جلب توجه محقق شده بود شناسایی شد و دانش آموز)م( به عنوان نمونه جهت فعالیت اقدام پژوهی تایید گردید، در ادامه با استفاده از روشهای مشاهده و مصاحبه به جمع آوری اطلاعات و شواهد اقدام گردید. علل این رفتار نیز تشخیص داده شد که الگوگیری از اطرافیان ، شیوه های تربیتی خانواده، عدم توجه معلمان سنوات گذشته به این رفتار، نداشتن مهارت در برقراری روابط سالم مطابق با هنجارهای پذیرفته شده اجتماعی، نداشتن عزت نفس و ضعف شخصیت از علل این رفتار میباشند. سپس طبق برنامه و به صورت مشارکتی با استفاده از نظرات روانشناسان و مطالعه کتب روش تحقیق و روانشناسی همچنیین کمک تعدادی از همکاران اقدام به استفاده از راهکارهای تربیتی که مهمترین آنها آگاهی بخشی و معرفت افزایی نسبت به مضرات فحاشی و ناسزاگویی از طریق قصه گویی آموزش مهارت در برقراری روابط سالم مطابق با هنجارهای پذیرفته شده اجتماعی، بی اعتنایی به )م( حین استفاده از کلمات رکیک و ناسزا، بازی استفاده از کلمات جایگزین، برگزاری جلسات دو نفره برای بحث و گفتگو، الگوسازی شخصیت معلم برای دانش آموز و جلسات آموزش خانواده به کاهش رفتار ناسزاگویی در دانش آموز پرداخته شده است. و دوباره اقدام به مشاهده رفتار دانش آموز مورد نظر گردید که نتایج نشان از کاهش رفتار بددهنی و ناسزاگویی در دانش آموز داشت. تجزیه و تحلیل داده توصیفی و بدون استفاده از نرم افزار خاصی انجام شد.

کلیدواژه ها:

فحاشی ، ناسزاگویی ، رفتار نامناسب