تهیه و آنالیز دینامیکی حرارتی نانوچندسازه های زئین، کیتوزان، نانوسلولز

یکی از مشکلات صنعت پلاستیک انباشت زیاد مواد و پلیمرهای سنتزی در محیط زیست است که می تواند به عنوان آلاینده مدت زیادی در طبیعت باقی بماند. دراین تحقیق پلیمرهای طبیعی با تولید نیمه صنعتی جایگزین پلیمرهای سنتزی می شوند. ابتدا مستربچ زئین، نانوسلولز و کیتوزان به نسبت ۳:۲:۵ تهیه شد. محلولی از کیتوزان و زئین تهیه گردید. سپس به سوسپانسیون نانوسلولز افزوده شد تا مخلوط سه جزئی چندسازه تهیه شود. پس از خشک کردن و آسیاب مستربچ با افزودن ماتریس زئین با ۱ و ۳ و ۵ درصد نانوسلولز و ۱/۵ و ۴/۵ و ۷/۵ درصد کیتوزان در اکسترودر و پرس فیلم تهیه گردید. با آزمون ارزیابی دینامیکی حرارتیDMA / DMTA مدول ذخیره و اتلاف و ضریب اتلاف تیمارها بررسی شد. مشاهده گردید که با افزایش نانوسلولز و کیتوزان تا ۳ و ۴/۵ درصد ویژگی های حرارتی بهتر شده است. دمای انتقال شیشه ای در این تیمار ۸۸/۳ درجه سانتی گراد بوده و در مقایسه با تیمارهای ۱ و ۵ درصد نانوسلولز و زئین خالص به ترتیب ۸۵/۶، ۷۹/۰۱ و ۶۴/۹ سانتی گراد بالاتر است. پیک ضریب اتلاف یا دمای انتقال شیشه ای چندسازه ها به توزیع و پراکندگی نانوسلولز و بر هم کنش بهتر نانوسلولز و کیتوزان و ماتریس زئین وابسته می باشد. دمای انتقال شیشه ای در بیشتر و کمتر از ۳ درصد نانوسلولز کاهش یافت که ویژگی های حرارتی کمتر آن را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

بسته بندی ، چندسازه ، زئین ، کایتوزان ، نانوسلولز