خلیل الله زمانی - دانشجوی دکتری جنگل شناسی، دانشکده علوم جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
، محمدرضا کاوسی - دانشیار دانشکده علوم جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
ابوالقاسم خزاعیان - دانشیار دانشکده علوم جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
جهانگیر محمدی - استادیار دانشکده علوم جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران

هدف از انجام این پژوهش، تعیین میزان کاهش کیفیت چوب ممرز (Carpinus betulus) بعد از سه دوره چهارماهه (۱۲ ماه) نگهداری در جنگل و مقایسه آن با ابتدای دوره و شناسایی قارچ های مخرب ظاهرشده بود. این تحقیق در جنگل شصت کلاته گرگان انجام شد. تعداد ۱۵ عدد کاتین از طبقه قطری ۳۰ سانتی متر با طول ۲۲۰ سانتی متر از یک درخت ممرز که همگی سالم بودند در داخل عرصه در شرایط یکسان و در تماس با خاک دپو شدند. در هر دوره، ۵۰ سانتی متر از آن ها قطع گردید و خواص فیزیکی و مکانیکی بر اساس روش های رایج و استانداردهای مربوطه اندازه گیری شد. قارچ های عامل پوسیدگی سفید,Sterium hirsutum Fr. Trametes gibbosa Fr. و Trichaptum biformis Fr. در کاتین ها شناسایی شدند. با توجه به نتایج با افزایش زمان نگهداری در جنگل تمامی خواص فیزیکی و مکانیکی به غیراز جذب آب، کاهش یافت. بیشترین و کمترین تغییر در خواص فیزیکی به ترتیب مربوط به درصد جذب آب و دانسیته بحرانی، همچنین بیشترین و کمترین تغییر در خواص مکانیکی به ترتیب مربوط به مقاومت به ضربه و مدول الاستیسیته بود.

چوب ممرز, خواص فیزیکی, خواص مکانیکی, تخریب چوب, جنگل شصت کلاته