کبری راهزنی - د ع پ اراک
فریبا طالقانی - د ع پ اصفهان
علیرضا نیکبخت نصرابادی - دع پ تهران
علی اکبر ملکی راد
کورش رضایی - دع پ اراک

مقدمه: امروزه با بهبود مراقبت از بیماران سوخته، مرگ و میر این افراد کاهش یافته است؛ با افزایش بقای این بیماران، تعداد بازماندگان دارای عارضه افزایش می یابد که بدشکلی یکی از این عوارض است. از این رو اخیرا مسایل روانی- اجتماعی و نوتوانی بیماران سوخته مورد توجه زیادی قرار گرفته است. در راستای مسایل مطرح شده، مطالعه ای کیفی به منظور تبیین کیفیت زندگی با بدشکلی سوختگی پس از ترخیص از بیمارستان جهت طراحی برنامه های حمایتی مبتنی بر شواهد انجام شد. روش: این مقاله بخشی از اطلاعات یک مطالعه کیفی بزرگتر را گزارش می کند. نمونه گیری به صورت مبتنی بر هدف آغاز و به صورت نظری ادامه یافت. ابزار اصلی جمع آوری داده مصاحبه بود. در مجموع با ۲۲ مشارکت کننده ۳۴ مصاحبه عمیق انفرادی صورت گرفت. مصاحبه ها با روش تحلیل محتوای کیفی و به صورت مقایسه ای مداوم تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات، برای کیفیت زندگی با بدشکلی سوختگی؛ مقوله «زندگی در خفقان» با سه طبقه محوری «تباهی زندگی»، «به ستوه آمدن» و «بردگی بدشکلی» پدیدار گشت. علی رغم این که شدت خفقان برای افراد مختلف، متفاوت بود ولی برای کلیه مشارکت کنندگان وجود داشت. نتیجه گیری: بنا بر شواهد کیفیت زندگی در سایه بدشکلی حتی در افرادی که سال ها از سوختگی آنان می گذرد به گونه ای نامناسب است که به مثابه زندگی در خفقان است. از این رو طراحی برنامه های حمایتی مناسب جهت ارتقای کیفیت زندگی این افراد ضروری به نظر می رسد.

Burn disfigurement, content analysis, life in suffocation, qualitative research, quality of life, بدشکلی سوختگی، تحقیق کیفی، تحلیل محتوا، زندگی در خفقان، کیفیت زندگی