بررسی فرهنگ عامیانه در لالایی های کودکان از گذشته تا امروز

لالایی ها نخستین پیمان آهنگین و شاعرانه ای است که میان مادر و کودک بسته میشود و این آرزوها بیتشویش بیان می شوند. مادر در حین خواباندن کودک آموزش روح فرزند خود را مدنظر دارد و او را با ریتم و وزن که اساس زندگی آینده او بر آن استوار است، آشنا می سازد. عمده ترین مضمون لالایی ها، عشق مادری است که سرچشمه ساخته شدن همه آنها را می توان غریزه مادری و علاقه وصف ناپذیر مادر به فرزند دانست. ترانه های عامیانه ویژه کودکان بخش مهمی از زندگی فرهنگی جامعه را تشکیل می-دهد. این ترانه ها کارکردهای ایجاد نشاط و آرامش و پرورش و تربیت غیرمستقیم کودکان را نیز دارد. لالایی ها علاوه بر نقش سرگرم کنندگی که از نقش های اصلی و کارکردهای پیدا و پنهان است، در آموزش مردم و نظم دهی به افکار، تداوم و ثبات بخشی به فرهنگ های جامعه مخصوصا جامعه های سنتی اهمیت بسیار فراوانی دارد. بدین منظور مقاله حاضر درصدد است به فرهنگ عامیانه و اجتماعیات در لالایی ها بپردازد.

کلیدواژه ها:

آداب و رسوم ، اجتماع ، فرهنگ ، لالایی