امیرعلی اشرفیان پور مهابادی - پژوهشگر و نویسنده شهرداری تهران و کارشناس ارشد مهندسی معماری موسسه آموزش عالی پویندگان دانش چالوس - ایران

خلاصه مدیریت در حقیقت هماهنگی منابع مادی و انسانی به منظور دستیابی به اهداف سازمانی به طریقی است که مورد قبول جامعه باشد. سازمانها به مدیران و کارکنان اثربخش و کارآمد نیاز دارند تا بتوانند به اهداف خود در جهت رشد و توسعه همه جانبه دست یابند. مدیر به عنوان نماینده رسمی سازمان برای ایجاد هماهنگی و افزایش بهره وری در راس سازمان قرار دارد. موفقیت سازمان در تحقق اهداف در گرو چگونگی اعمال مدیریت و سبکهای موثر تصمیم گیری مدیران است. مدیر در نقش مدیریت سازمان می تواند سبکهای تصمیم گیری متفاوتی را در هدایت نیروی انسانی انتخاب کند. الگوهای رفتاری مناسب مدیر در هر سازمان باعث بوجود آمدن روحیه و انگیزش قوی در کارکنان می شود و میزان رضایت آنها را از شغل و حرفه خویش افزایش می دهد. مدیران با استفاده از سبک صحیح تصمیم گیری می توانند رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان و بهره وری سازمان خود را افزایش دهند. تحقیقات نشان داده است که سبک تصمیم گیری مدیران با اثربخشی، کارایی و بهره وری سازمان ها رابطه دارد. علاوه براین بین سبک تصمیم گیری مدیران و رضایت شغلی و تعهد و انگیزش رابطه تنگاتنگی وجود دارد. بنا براین تصمیم گیری فرآیندی است خاص شامل انتخاب یک راه حل از میان دو یا چند روش موجود تصمیم به معنای انتخاب خودآگاه است که به فرد امکان می دهد تا براساس مجموعه ای از شرایط داده شده نحوه رفتار و طرز تفکر خاص آن مجموعه را برای و سپس یک گزینه مقبول واقع شود و سپس اجرا گردد تصمیم زمانی گرفته می شود که انتخاب انجام شده باشد بنابراین از تصمیم گیری نمی توان صرفه نظر کرد زیرا امتناء ورزیدن از گرفتن تصمیم خودش یک نوع تصمیم گیری است.

کلمات کلیدی: سبک تصمیم گیری، مدیریت، انگیزش، سازمان، مدیریت شهری.