تاثیر تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد و محلولپاشی با نانو اکسید روی بر عملکرد و سرعت و دوره پر شدن دانه تریتیکاله
عنوان مقاله: تاثیر تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد و محلولپاشی با نانو اکسید روی بر عملکرد و سرعت و دوره پر شدن دانه تریتیکاله
شناسه ملی مقاله: JR_STGC-6-4_012
منتشر شده در در سال 1394
شناسه ملی مقاله: JR_STGC-6-4_012
منتشر شده در در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:
حسین کمری - Faculty of Agric., Univ. of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
رئوف سیدشریفی - Faculty of Agric., Univ. of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
خلاصه مقاله:
حسین کمری - Faculty of Agric., Univ. of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
رئوف سیدشریفی - Faculty of Agric., Univ. of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
به منظور بررسی تاثیر نانو اکسید روی و تلقیح بذر با باکتریهای محرک رشد گیاه (PGPR) بر عملکرد و سرعت و طول دوره پر شدن دانه تریتیکاله، آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی، به صورت فاکتوریل، در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در سال ۱۳۹۲ اجرا گردید. تیمارها شامل محلولپاشی با نانو اکسید روی در پنج سطح (عدم محلولپاشی به عنوان شاهد، ۲۵/۰، ۵/۰، ۷۵/۰ و ۰/۱ گرم در لیتر) و تلقییح بذر با PGPR در چهار سطح (عدم تلقیح بذر با باکتری به عنوان شاهد، تلقیح بذر با ازتوباکتر کروکوکوم استرین ۵، آزوسپریلیوم لیپوفروم استرین OFو سودوموناس پوتیدا استرین ۹) بودند. مقایسه میانگینها نشان داد که بیشترین عملکرد، اجزای عملکرد و سرعت و طول دوره پر شدن دانه با کاربرد یک گرم در لیتر نانو اکسید روی×تلقیح بذر با ازتوباکتر و کمترین آنها در عدم تلقیح بذر با باکتریهای محرک رشد× عدم محلولپاشی با نانو اکسید روی به دست آمد. به نظر میرسد که استفاده از کودهای بیولوژیک و ریزمغذی روی، روشی بسیار مناسب و ارزان برای افزایش عملکرد تریتیکاله است. از این رو، میتوان پیشنهاد کرد که به منظور افزایش عملکرد دانه و طول دوره پر شدن دانه، تلقیح بذر تریتیکاله با ازتوباکتر به همراه محلولپاشی یک گرم در لیتر نانو اکسید روی به کار برده شود.
کلمات کلیدی: PGPR, Grain filling rate., باکتری های افزاینده رشد, سرعت پر شدن دانه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1448316/