ارزش پیشگویی کیفیت زندگی بر میزان بقای ۵ ساله در بانوان مبتلا به سرطان پستان: یک مطالعه مقطعی

در دهه های اخیر کیفیت زندگی به عنوان پیامدی در درمان بیماران مبتلا به سرطان مورد توجه متخصصان بالینی و محققین علوم بهداشتی بوده است. در حقیقت اندازه گیری کیفیت زندگی بکارگیری درمان را از نظر افزایش طول عمر بیمار باتوجه به جنبه های اجتماعی و روانی در کنار جنبه های فیزیکی مورد ارزشیابی قرار می دهد. این امر که آیا کیفیت زندگی بعنوان «عاملی موثر بر میزان بقا در سرطان» دارای اثر است نیز اخیرا مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه اخیر بصورت مقطعی با رویکردی آینده نگر بمنظور تعیین ارزش پیشگویی امتیاز کیفیت زندگی بر میزان بقای ۵ ساله در بانوان مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی شهر تهران در یکسال تقویمی انجام شد. در مجموع کیفیت زندگی ۱۶۷ بیمار مبتلا به سرطان پستان در دو مقطع پیش از تشخیص نهایی و سه ماه پس از تشخیص (انجام مراحل درمانی) اندازه گرفته شده و از نظر بقای ۵ ساله نیز مورد پیگیری قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری کیفیت زندگی، نسخه فارسی پرسشنامه (BR۲۳ و European organization for research and treatment of cancer quality of life questionnaire QLQ-C۳۰) بود. تحلیل رگرسیون Cox نشان داد که در مرحله پیش از تشخیص نهایی، هیچیک از متغیرها وارد شده در معادله (سن، مرحله بالینی، وضعیت تاهل، امتیاز عملکردی ECOG و کیفیت زندگی) بر میزان بقا دارای اثر پیش گویی کننده نبودند. در مرحله درمانی پس از همخوان نمودن متغیرهای سن و مرحله بالینی بیماری، نتایج تحلیل رگرسیون Cox نشان داد که انجام درمان کمکی بعنوان درمان اولیه و سطح پایین تر کیفیت زندگی بر میزان بقای ۵ ساله ارزش پیش گویی کننده داشتند. (P=۰.۰۰۷ و ۹۵%CI=۰.۹۷-۰.۹۹ و HR for QLO=۰.۹۸ و P=۰.۰۰۰۱ و ۹۵%CI=۴.۹-۳۱ و HR for neo-adjuvant therapy=۱۲.۴). باتوجه به یافته های مطالعه بنظر می رسد بکارگیری دستورالعمل های درمانی معتبر و نیز ارتقای کیفیت زندگی در بهبود بقا در بیماران مبتلا به سرطان پستان دارای اهمیت است.

کلیدواژه ها:

Quality of life ، Survival ، Breast cancer ، Iran ، کیفیت زندگی ، میزان بقا ، سرطان پستان ، ایران