تبیین جایگاه و اهمیت ژئومورفوسایت ها و مکان های گردشگری شهرستان پیرانشهر به عنوان یکی از درآمدهای پایدار شهرداری ها

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 338

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CARSE06_171

تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1401

چکیده مقاله:

ژئوتوریسم عبارت است از گردشگری ای که به نگاهداری و برکشیدن چیستی جغرافیایی یک سرزمین(زیستگاه، جایمان، زیبایی شناسی، فرهنگ و بهزیستی مردم هر سرزمین) می پردازد. از آن جا که گردشگری می تواند به عنوان یکی از مهم ترین ابزارهای نیل به توسعه پایدار شهری برای مدیران و برنامه ریزان شهری مطرح گردد، توجه به این مکان ها حائز اهمیت است. ژئومورفوسایت یا مکان ژئومورفیکی به دارایی های ژئومورفولوژیکی میراث جغرافیایی یک منطقه اطلاق می شود. اشکال ژئومورفولوژیکی همواره بخشی از میراث جغرافیایی و یکی از شاخص های حفاظت از سرمایه های جغرافیایی بوده و در عین حال، با توجه به زیبایی، پویایی و اندازه-ای که دارند، نوع خاصی از ژئوسایت ها را برای توسعه مسائل اقتصادی، اجتماعی و صنعتی در زمینه توسعه گردشگری فراهم نموده است. هدف این پژوهش نشان دادن اهمیت بسیار بالای امکانات ژئوتوریسمی و گردشگری یک شهرستان در کنار موارد دیگر از جمله بافت تاریخی شهر به عنوان یکی از درآمدهای پایدار شهر و شهرداری ها می باشد. شهرداری ها در سال های اخیر با مشکلات بسیاری در زمینه تامین منابع مالی برای هزینه های جاری خود روبرو هستند. در همین ارتباط ژئوتوریسم و گردشگری می تواند سهم عمده ای از ردیف های درآمدهای بودجه را به خود اختصاص دهد. در همین راستا ابتدا به معرفی پتانسیل های ژئوتوریستی ژئومورفوسایت نمونه با مدل کوراتزا پرداخته شده و در نهایت نقش مکان های مشابه در توسعه پایدار شهری تبیین می گردد. نتایج این پژوهش نشانگر توانمندی بسیار بالای ژئوسایت ها در راستای تامین یکی از درآمدهای پایدار شهر و شهرداری ها به ویژه در شهرستان مستعد پیرانشهر است.

نویسندگان

صفر تفاخر

کارشناس ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی پیرانشهر

مهدی جمالی

عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور شاهین شهر.

محسن برزکار

دکترای تخصصی ژئومورفولوژی، گرایش مدیریت محیطی، دانشگاه تبریز.

موسی عباسی

دکترای تخصصی ژئومورفولوژی، گرایش مخاطرات ژئومورفولوژی،دانشگاه خوارزمی