روش های استخراج روغن از جلبک

هر روغن های میکروبی گزینه خوبی برای تولید بیودیزل ها هستند و در این میان ریزجلبک ها پتانسیل خود را برای تولید روغن میکروبی به شیوه ای پایدار به دلیل سرعت رشد سریع خود در مقایسه با گیاهان فتوسنتزی زمینی نشان داده اند. در این میان، استخراج لیپید به عنوان یک گلوگاه بزرگ برای تولید بیودیزل جلبکی در مقیاس بزرگ شناخته شده است. بنابراین شناخت روش های موجود برای استخراج لیپید از میکروجلبک ها، حائز اهمیت می نماید. هدف این مقاله، معرفی روش های مختلف استخراج لیپید از میکروجلبک هاست. روش های مورد بحث عبارتند از: پرس اکسپلر، کوبیدن مهره ای، همگن سازی با فشار بالا، همگن سازی برشی با سرعت بالا، استخراج به کمک اولتراسوند، استخراج به کمک ماکروویو، اتوکلاو، کاویتاسیون هیدرودینامیکی، میدان الکتریکی پالسی، لیزر، روش بلیگ و دایر، روش فولک، روش استخراج با حلال برتر، شوک اسمزی، استرس اکسیداتیو، استخراج ایزوتونیک، هیدرولیز آنزیمی، هیدولیز اسیدی، اکسیداسیون، استخراج با استفاده از دی اکسید کربن فوق بحرانی، سوفکتانت ها و مایع سازی هیدورترمال. نتایج بحث مروری این روش ها موید آن می باشد که بسته به حجم زیست توده و نوع میکروجلبک، هر کدام از روش ها می توانند مفید یا غیرمفید عمل کنند. معیارهای تصمیم مختلف است که بهترین رویکرد را نمایان می سازد. اما در کل می توان بهره گیری از روش هایی که نیازی به خشک کردن میکرو جلبک ها ندارد را از منظر کاهش انرژی مناسب تر دانست و استفاده از حلال های غیرسمی چون مایعات یونی و سیالات فوق بحرانی، را از جنبه محیط زیستی مناسب تر تلقی نمود. اما چنانچه زمان پردازش مهم باشد، روش های مکانیکی، کارآمد تر است. پیشنهاد می گردد بر پایه اصل فزونی منفعت بر هزینه و شرایط بهره برداری، از ترکیب مناسب روش ها برای کاهش عیوب و ارتقای مزیت های هر کدام، بهره برد.

کلیدواژه ها:

بیودیزل ، روغن ، جلبک ، زیست توده ، اختلال سلول ، استخراج.