تحلیلی بر ارزش گذاری دارایی های نامشهود دیجیتال در طرح های سرمایه گذاری

امروزه دنیا به سمتی رفته است که شرکت های برتر جهان در حوزه فناوری اطلاعات فعال هستند و عمدتا دارایی های مشهودی مانند ساختمان و تجهیزاتی را کمتر در اختیار دارند. دارایی های آن ها عمدتا نرم افزارها و فناوری شان است که نامشهود است. این وضعیت درباره برندها هم صادق است. ارزش گذاری روی برند شرکت ها هم شبیه دارای نامشهودی است که در حوزه فناوری از آن استفاده می شود.ارزش گذاری روی دارایی های نامشهود برندها و فناوری ها باعث می شود که مردم به سمت سرمایه گذاری در این حوزه ورود بهتری داشته باشند. همین امر سبب شده تا اشتغال زایی افزایش پیدا کند. به طور کلی شرکت های حوزه فناوری اطلاعات یا کسب و کارهای نوین، دارایی ها نامشهودی دارند که به نظر طلایی وقت آن رسیده که کشور روی ارزش گذاری آن ها اقدام کند. حالا چه قرار باشد این شرکت ها وارد بورس شوند و چه برای خود ارزش شرکت صورت گیرد.بخش زیادی از داراییهای سازمان را داراییهای نامشهودی تشکیل میدهند که روشهای حسابداری سنتی قادر به اندازه گیری آنها نیستند. دارایی های نامشهود، بیانگر مجموعه ای از قابلیت ها و توانمندی های یک سازمان است که به عنوان منبعی برای مزیت رقابتی پایدار و رشد و توسعه اقتصادی به کار گرفته میشود. طبق تحقیقات به عمل آمده ، ارزش بازار شرکت ها را عمدتا دارایی های غیرملموس که به آن ها دارایی های نامشهود یا سرمایه فکری می گویند ، تعیین می کند. از این رو ارزش اقتصادی دارایی های نامشهود به مراتب خیلی بیشتر از دارایی های مشهود و فیزیکی است.فعالیت های ارزش آفرین سازمانها فقط متکی بر دارایی های مشهود آنها نیست؛ بلکه توانمندی سازمانها در بکار گیری دارایی های نامشهود، قدرت اصلی ارزش آفرینی آنها را شکل می دهد.سرمایه گذاری در دارایی های نامشهود درحال تبدیل شدن به یکی از مهمترین عوامل ارزش آفرینی برای بسیاری از بنگاه های اقتصادی می باشد. به هر حال با استفاده از استاندارهای جاری حسابداری به ندرت این سرمایه گذاری ها به عنوان دارایی شناخته می شوند.

کلیدواژه ها:

دارایی های نامشهود ، دارایی های دیجیتال ، سرمایه گذاری