زهرا قاسمی فلاورجانی - کارشناسی ارشد، دانشکده ی مهندسی معدن و متالورژی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
امیر سیف الدینی - دانشیار، دانشکده ی مهندسی معدن و متالورژی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
سعید حسنی - استادیار، دانشکده ی فنی و مهندسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
حامد شاه میر - استادیار، دانشکدهی فنی و مهندسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

آلیاژهای آنتروپی بالا اخیرا به علت دستیابی به خواص برجسته ای که در آلیاژهای معمولی مشاهده نمیشوند، توجهات زیادی را به خود جلب کرده اند. آلیاژهای آنتروپی بالا، آلیاژهای چند جزئی هستند که در آنها حداقل پنج عنصر اصلی با نسبت مولی یکسان یا تقریبا یکسان مخلوط شده اند. آنتروپی اختلاط بالا که کاهش انرژی آزاد گیبس و پایداری بیشتر سیستم آلیاژی در حالت محلول جامد را به همراه دارد، به عنوان یکی از معیارهای اصلی در طراحی این دسته از آلیاژها محسوب میشود و نامگذاری این دسته از آلیاژها نیز بر همین مبنا است. با توجه به اهمیت موضوع، در این مطالعه سعی شده تا به بررسی مفاهیم ترمودینامیکی مطرح در این آلیاژها در راستای طراحی آلیاژ و همچنین اهم خواص آنها پرداخته شود.

آلیاژ آنتروپی بالا، طراحی آلیاژهای آنتروپی بالا، ترمودینامیک، خواص مغناطیسی، خواص الکتریکی