بررسی فاکتور های موثر در معدوم نمودن موشهای سطح شهر اصفهان با استفاده از لوله های P.V.C

وجود موشها در محیط زندگی بشر همیشه بعنوان یک مسئله بهداشتی و اقتصادی تلقی گردیده است. برآوردهایی که شده تخمین زده اند که جمعیت موشهای موجود در دنیا بیشتر از تعداد انسانها می باشد بطوری که به ازای هر انسان روی زمین 4 موش وجود دارد ، از نکات قابل توجه درباره موش ها قابلیت رشد سریع آنهاست که به علت کوتاه بودن زمان حاملگی ، زیاد بودن دفعات حاملگی و زمان کوتاه بالغ شدن در آنها میباشد موش ها قادرند بیماری های گوناگونی را به انسان منتقل نمایند لذا مبارزه با جوندگان بویژه موش از برنامه های اصلی توسعه اقتصاد و پیشرفت بهداشت در کشور می باشد . سوابق مبارزه با موش طی سال های گذشته نشان می دهد که هنوز شیوه های اجرایی مبارزه یکسان بوده و عدم بکارگیری تکنولوژی و علوم روز در این امر و تکیه کردن به روش های چند دهه گذشته نتوانسته این مبارزه را موفق سازد. در سال 1385 طرح مبارزه با موش در شهر اصفهان در راستای دستیابی به شهری پاک ، با همت شهرداری اصفهان برنامه ریزی و اقدام گردید. یکی از ابزارهای مهم جهت جلب توجه جوندگان قرار دادن طعمه در لوله های مقوایی یا PVC میباشد . به نظر میرسد موشها نسبت به قطر و طول لوله جهت مصرف طعمه واکنش های متفاوتی نشان می دهند . در این طرح پژوهشی که یک مطالعه نیمه تجربی می باشد بهترین قطر و طول لوله که موشها جهت مصرف طعمه به آن علاقه بیشتری نشان می دهندمورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج بدست آمده قطر و طول لوله مورد استفاده جهت طعمه گذاری با درصد مصرف طعمه توسط جونده ارتباط معنی داری داشته است به طوریکه از بین سایز های لوله های انتخابی در لوله های با قطر 75 میلیمتر و طول 20 سانتی متر 85% طعمه های موجود مورد مصرف قرار گرفته بود و پس ار آن لوله های باقطر 63 میلیمتر و طول 20 سانتی متر 64% مصرف را به خود اختصاص داده بود. با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعه فوق انتخاب بهترین قطر وطول لوله جهت قرار دادن طعمه های ضد انعقادی و یا سایر طعمه های خوراکی جهت مبارزه با جوندگان می تواند در میزان تاثیر بر تلفات جونده و همچنین صرفه جویی در مصرف طعمه موثرو در ضمن دسترسی حیوانات غیر هدف و یا انسان به ویژه کودکان رابه آن غیر ممکن سازد.

کلیدواژه ها:

لوله PVC ، طعمه گذاری ، جوندگان ، اصفهان