تاریخچه شیوه های آموزش و تربیت الکترونیک و آینده آن در ایران و جهان

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 196

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RCEIPC01_030

تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1401

چکیده مقاله:

با شیوع ویروس کرونا در جهان و تعطیلی بیشتر اماکن عمومی و اداری روند آموزش و تربیت عمومی نیز با دگرگونیهایی روبرو شد و مبحث آموزش الکترونیک در بستر جامعه رواج یافته و اهمیت دوچندانی پیدا کرد. آموزش الکترونیک مجموعه فعالیتهای آموزشی که با استفادهای ابزارهای الکتریکی اعم از صوتی تصویری و اینترنتی صورت میگیرد گفته میشود. آموزش الکترونیک که از اواسط ۱۹۶۰ میلادی تا به امروز در جهان به شیوه ها و روشهای گوناگون روز مورد استفاده قرار گرفته شده، و با شروع بیماری جهانی کرونا آموزش الکترونیک در جهان و بخصوص در کشور ما بصورت فراگیر و جدیتری دنبال شد و توجه متخصصان آموزشهای علمی و بخصوص تربیتی و اخلاقی را به خود برانگیخت. در این مقاله سعی شده ابتدا به بیان تعاریف و نظرات اندیشمندان پیرامون معنای آموزش الکترونیک و سپس به بیان تاریخچه ابداع و پیشرفت آموزش الکترونیک در ایران جهان بپردازد و به این پرسش پاسخ دهد که در آینده پسا کرونا آموزش الکترونیک در شیوه آموزشی بشر چه تاثیرات و تغییراتی خواهد داشت.

نویسندگان

امیرحسین بهاری

علوم تربیتی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهیدباهنر اصفهان

علی پارسایی

علوم تربیتی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهیدباهنر اصفهان