صدرا میرزاجانی - دانشگاه آزاد اسلامی کرج

مرحله نوجوانی را دوره برانگیختگی و دگرگونی عمیق در تمامی ابعاد و جنبه های وجودی انسان می دانند این مرحله هنگامی شروع می شود که کودک دوران آرامش را به پایان رسانده و به سن ۱۲-۱۱ سالگی قدم نهاده است باید خاطر نشان ساخت که این نسبت سنی در فرهنگهای مختلف فرق می کند. نوجوانی از مهمترین و جالب ترین مراحل رشد و تکامل است. همین موضوع باعث شده است که روانشناسان نوجوانی را ولادت ثانوی بنامندشعاری نژاد، ۰ ۱۳۷)| این دوره مرحله ای از زندگی است که احساسات به اوج شدت خود می رسد. نوجوان در می یابد که نه کودک است و نه فردی بالغ است. از کشمکش های عمده این مرحله همانندسازی نقش می باشد و کوشش هایی جهت همانندسازی و پذیرش احساساتی چون حقارت و عدم کفایت و لیاقت می شود نوجوان ممکن است برای جبران آن رفتاری را انجام بدهد که برای خود و دیگران که در محیط او هستند پر زحمت باشد.) )مانفردا، ۱۳۶۹با توجه به نتایجی که عدم ارضای نیازهای نوجوانان به بار می آورد و با عنایت به این امر که پیشگیری همیشه ارزان تر و آسان تر از درمان است. دست اندرکاران امور فرهنگی کشورمان خصوصا معلمان به دلیل ارتباطات گسترده با اقشار نوجوان و جوان جامعه، می توانند از یک سو موجبات پیشگیری از مشکلات و اختلالات و نابسامانی های روانی نوجوانان را فراهم آورند و از سوی دیگر، مراتب رشد و شکوفایی استعدادهای آنان را هر چه بیشتر مهیا سازند .حل مشکلات تربیتی از عهده یک نفر و حتی یک سازمان به تنهایی انتظار نمی رود. به جهت آنکه یک فرد خاص آن مشکل را به وجود نیاورده است. پس هماهنگی نهادهای تربیتی امری الزامی است.

نوجوانی، دگرگونی، نابسامانی، شکوفایی