مسئولیت اجتماعی در ادیان، مهمترین راه حل برای مقابله با بحران زیست محیطی

ادیان آسمانی نه تنها برنامه هایی در جهت رشد و تکامل بشر در عرصه های مختلف فردی در نظرگرفته اند، بلکه بعد اجتماعی دین نیز، از مسائل مهم ادیان بوده و مسئولیت اجتماعی را برای تقویت زندگی انسانی و حفظ مصالح عمومی وکاهش آسیبهای اجتماعی ضروری میدانند. پژوهش حاضر که به شیوه ی توصیفی- تحلیلی انجام یافته، حاکی از این است که حفاظت از محیط زیست در ادیان آسمانی، مسئولیتی اجتماعی است که فهم درست از این مسئولیت اجتماعی دینی، مهمترین فاکتوری است که میتواند در بحران محیط زیست در سطح بین المللی رهگشا باشد، چراکهشکل دادن به مسئولیت اجتماعی حاصل و برآمده از دین به معنای درست آن، نه تنها مشکلاتی را در روابط اجتماعی بین اتباع ادیان و مذاهب به همراه نمی آورد، بلکه به مناسبات سالم و هم افزایی بین ادیان و مذاهب میانجامد و مهمترین راه حل برای برطرف کردن این مشکل جهانی است، چنانچه در آیین زردتشت، انسان ها نمیتوانند تنها به فکرخود بوده و نسبت به جامعه بیتفاوت باشند، بلکه میبایست در پرتوی منش نیک، به پیشرفت کار مردمان بکوشند. در آیین یهود، انسان واحدی از پیکر بشریت بوده که وظایف بسیاری را برای او در قبال روابط با دیگران و طبیعت ایجاد میکند.در اجتماع اسلامی نیز افراد عضو یک کل اند و سرنوشت، سعادت، عدالت و ... آنها با همه اعضای این کل گره خورده است؛ خداوند مسلمانان را نسبت به یکدیگر مسئول دانسته و با صراحت و دقت، مسئولیت آنان را نسبت به یکدیگر تعیین و مشخص نموده و به نیکی و محبت در حق همه موجودات توصیه نموده است. از همین رو امر به معروف و نهی از منکر از واجبات الهی، فروع دین و از آموزه های فقه اجتماعی اسلام، بلکه مهمترین مشخصه آن و ترک آن از بدترین اعمال محسوب شده است.

کلیدواژه ها:

اسلام ، امر به معروف و نهی از منکر ، زردتشت ، یهود ، مسئولیت.