زمان انتظار بیماران سرپایی با بهره گیری از مدل های شبیه سازی

افزایش سریع هزینه های بخش بهداشت و درمان، گسترش رقابت بین موسسات ارائه خدمت و رشد فناوری در این بخش موجب پیچیدگی نظام های ارائه خدمت می شود. مدیریت صحیح نظام های بهداشتی و درمانی، نیازمند بهره گیری از منطق تصمیم گیری مناسب است. شبیه سازی، ابزار مناسبی برای تصمیم گیری های دقیق و مبتنی بر شواهد است و نتایج بی نظیری را برای بررسی و برنامه ریزی نظام های پیچیده و غیرقطعی فراهم می کند. این پژوهش یک مطالعه توصیفی است. جامعه پژوهش، شامل مراجعان سرپایی بیمارستان های آموزشی عمومی تهران است. در این پژوهش، با هدف درک جزئیات فرآیند معاینه و تشخیص بیماران سرپایی و بررسی زمان انتظار بیماران سرپایی، مدلی از شبیه سازی از درمانگاه های سرپایی طراحی گردید. به این منظور، ابتدا توزیع ورود بیماران سرپایی به بیمارستان های جامعه پژوهش با کمک نرم افزار Enterprise Dynamics تعیین و بیمارستان ها بر اساس توزیع ورودی ها گروه بندی شدند. سپس یک درمانگاه به صورت تصادفی از هر گروه انتخاب گردید و به منظور به دست آوردن اطلاعات مورد نیاز در زمینه میانگین زمان ارائه خدمت، مسیر حرکت بیماران و سایر اطلاعات مورد نیاز برای طراحی مدل شبیه سازی، زمان ورود وخروج ۳۵۷ بیمار سرپایی به ایستگاه های مختلف ارائه خدمت به ثبت رسید. پس از ارزیابی اولیه داده ها با نرم افزار SPSS، یک مدل شبیه سازی از مسیر حرکت بیماران در درمانگاه با کمک نرم افزار AweSim طراحی شد. پس از طراحی و تکمیل مدل، اعتبار داده ها و مدل شبیه سازی اثبات گردید. خروجی های مدل شبیه سازی در ارتباط با زمان انتظار بیماران برای معاینه نشان دادند که میانگین زمان انتظار بیماران برای معاینه به وسیله دستیار سال اول و دوم حدود ۵۸ دقیقه، برای معاینه به وسیله دستیار سال سوم و چهارم حدود ۵۲ دقیقه و برای معاینه به وسیله استاد آموزشی حدود ۵۳ دقیقه است. مقایسه زمان انتظار بیماران پی گیری (بیمارانی که قبلا در بیمارستان بستری شده بودند و اکنون برای پی گیری بیماری و روند درمان به درمانگاه مراجعه می کنند) و بیماران غیرپی گیری (بیمارانی که برای درمان بیماری های سرپایی خود به درمانگاه مراجعه می کنند) نشان داد که تفاوتی بین این دو گروه وجود ندارد. بررسی جزئیات فرآیند معاینه حاکی از آن بود که با توجه به نوع پزشک معاینه کننده، حدود ۴۲تا ۶۲ درصد از کل زمان انتظار بیماران برای معاینه، پیش از شروع به کار اتاق معاینه است. فاصله زمانی بین شروع کار پذیرش و فعالیت اتاق معاینه از دلایل اصلی بروز این مسئله است. با کاهش این فاصله زمانی می توان سهم عمده ای از زمان انتظار بیماران را حذف کرد.

کلیدواژه ها:

Outpatient ، Waiting time ، Simulation ، Quality of care ، بیماران سرپایی ، زمان انتظار ، شبیه سازی ، کیفیت خدمات