فرزانه فرزام منش - کارشناس پژوهش و افکار سنجی، آبفای استان اصفهان
سارا معظمی - کارشناس پژوهش و افکار سنجی، آبفای استان اصفهان
مهران ابوطالبی - کارشناس پژوهش و افکار سنجی، آبفای استان اصفهان

تغییر اقلیم چالش اصلی حیات انسانی و زیست بوم اصفهان است که بحث ورشکستگی آب را به موضوعی مهم در استان تبدیل کرده است. منابع آب اصفهان به واسطه تغییرات محیطی و بحران خشکسالی نیازمند برنامهای همه جانبه است. از این رو شناخت عوامل عمده تهدیدکننده منابع آبی منبعث از تغییرات اقلیمی ضرورتا باید در اولویت قرارگیرد. فرض بر این است که متغیرهای مهمی که سبب بروز بحران آب در اصفهان شده اند شامل کاهش فزاینده بارشها، گرم شدن دمای استان به نسبت سال های قبل، برداشت بی ضابطه از سفره های آب زیرزمینی، فرا استانی بودن مدیریت منابع آب، الگوهای غلط آبیاری در بخش کشاورزی، مصرف زیاد آب شهری و وخیم شدن شرایط کیفی آبهای سطحی سبب میشوند که این کمبود ها مشکلات زیادی را برای توسعه انسانی پایدار، تامین آب شرب و جلوگیری از پیشروی کویر ایجاد نمایندکه نهایتا زنگ خطر ورشکستگی آب را به صدا در می آورد. در این مقاله سعی شده با نگاهی مدیریتی و فنی با توجه به شرایط خاص اقتصادی و جغرافیایی استان اصفهان، به موضوع تاثیر تغییر اقلیم بر منابع آبهای سطحی و زیرزمینی پرداخته و با مقایسه روندهای بارشی، تغییرات جمعیتی و تغییرات حوضه های آبریز در اصفهان و در تایید صحت ادعای فرض، نشان دهد تاثیر اقیلم تحت پارامترهای هواشناسی و اتمسفر فضایی، در کنار مدیریت نادرست، استان اصفهان را به سمت بحران ورشکستگی آب سوق داده است.

تغییر اقلیم، منابع آب، اصفهان، توسعه پایدار، ورشکستگی آبی