هدی زبیری - استادیار گروه اقتصاد دانشگاه مازندران، بابلسر
مریم احسانی سراجی - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد دانشگاه مازندران، بابلسر

بسیاری از پژوهش ها و مطالعات تجربی انجام شده در راستای تحلیل دلایل شکست اقتصاد ایران در جهت پیشبرد اهداف توسعه ، از زاوایه شکست دولت ها در تامین ساز و کارهایی از قبیل تامین حقوق مالکیت و کنترل فساد و لزوم ایجاد نهادهای مناسب برای عملکرد موفق بازار توجه کرده اند. در این مقاله، با توجه به نظریات داگلاس سی نورث در حوزه اقتصاد نهادی جدید، زاویه دید خود را به نوع دیگری از شکست نهادی معطوف کرده ایم؛ آرایش نهادی یک جامعه اغلب نتیجه تعارض ها و تضادهای راهبردی و فقدان نظم اجتماعی میان افراد و گروه های متفاوت اجتماعی است که مانع از بازآرایی نهادهای کشور به شیوه ای موثر در راستای توسعه اقتصادی می شود. بررسی تاریخی اقتصاد ایران نشان می دهد، ساختار نظام اقتصادی ایران از دوران مشروطیت به بعد همواره از نوع نظام مبتنی بر دسترسی محدود بوده است و همین امر عامل اصلی در تداوم چارچوب نهادی ضعیف و ناکارآیی و بی نظمی های اجتماعی در طول زمان و در نهایت عملکرد ضعیف اقتصاد ایران محسوب می گردد

اقتصاد نهادی، نظم اجتماعی، اقتصاد ایران، توسعه اقتصادی