تاثیر ساختار میکروسکوپی بر جوش پذیری فولاد ریختگی۲۵Cr-۳۵Ni

فولاد مقاوم در دمای بالای ۲۵Cr-۳۵Ni دارای مقاومت عالی در برابر اکسیداسیون و خزش در دمای بالاست. نتایج بررسیهای به عمل آمده نشان دهنده آن است که این فولاد در شرایط ریختگی دارای جوش پذیری مطلوبی بوده ولی چنانچه جوشکاری بر روی فولاد پیر شده انجام گیرد احتمال ایجاد ترکهایی در منطقه مجاور جوش به سمت فلز پایه وجود دارد. لذا در این پژوهش تاثیر ریز ساختار میکروسکوپی بر جوش پذیری این نوع فولاد مورد بررسی قرار گرفته است. ریز ساختار فولاد ۲۵Cr-۳۵Ni در شرایط ریختگی دارای زمینه آستنیتی و شبکه ای از کاربیدهای اولیه بوده در حالی که ریز ساختار این فولاد در شرایط پیر شده دارای زمینه آستنیتی و شبکه ای از کاربیدهای اولیه همراه با کاربیدهای ریز ثانویه است. تغییر مرفولوژی کاربیدهای اولیه همراه با تشکیل کاربیدهای ثانویه سبب کاهش انعطاف پذیری نمونه پیر شده و افزایش حساسیت آن به ترک خوردن در طی جوشکاری به خصوص از میان کاربیدهای اولیه شده و جوش پذیری این فولاد را در شرایط پیر شده کاهش می دهد. ترکها از نوع بین دانه ای و از میان کاربیدهای اولیه (یوتکتیک) است. کاربیدهای از نوع NbC و M۲۳C۶ در نمونه ریختگی و کاربیدهای از نوع Ni۱۶Nb۶Si۷ و M۲۳C۶ در نمونه پیر شده وجود دارد.

کلیدواژه ها:

۲۵Cr-۳۵Ni cast steel ، Weldability ، Microstructure ، As cast ، Aged ، فولاد ریختگی ۲۵Cr-۳۵Ni ، جوش پذیری ، ساختار میکروسکوپی ، ریختگی ، پیر شده