CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

تاثیر زمان عملیات زیر صفر عمیق بر سختی و رفتار سایشی فولاد ۵۱۲۰AISI

عنوان مقاله: تاثیر زمان عملیات زیر صفر عمیق بر سختی و رفتار سایشی فولاد ۵۱۲۰AISI
شناسه ملی مقاله: JR_JAME-35-3_005
منتشر شده در در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:

سیما ترکیان - Department of Materials Engineering, Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran
علی شفیعی - Department of Materials Engineering, Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran
محمدرضا طرقی نژاد - Department of Materials Engineering, Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran
مرتضی صفری - Department of Materials Engineering, Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran

خلاصه مقاله:
در این پژوهش تاثیر زمان عملیات زیر صفر روی رفتار تریبولوژیکی و ریزساختار فولاد سخت شونده سطحی ۵۱۲۰AISI ، مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور نمونه­های دیسکی شکل در دمای ۹۲۰ درجه سانتی گراد به مدت ۶ ساعت کربن دهی و در هوا خنک شدند و پس از آستنیته­کردن درروغن سرمایش شدند؛ سپس بلافاصله پس از سرمایش و سنباده زنی، نمونه ها به مدت ۱، ۲۴، ۳۰ و ۴۸ ساعت در نیتروژن مایع نگهداری شدند و در دمای ۲۰۰ درجه سانتی گراد به مدت ۲ ساعت بازگشت شد. آزمون سایش به روش گلوله روی دیسک با استفاده از ساچمه کاربید تنگستنی با دو بار ۸۰ و ۱۱۰ نیوتن انجام شد. به منظور مشاهده کاربید ها از محلول کلرید مس (۵ گرم)+ هیدروکلریک اسید (۱۰۰ میلی لیتر) + اتانول (۱۰۰ میلی لیتر) استفاده شد. سختی نمونه­ها به روش ویکرز با بار ۳۰۰ نیوتن قبل و بعد از بازگشت اندازه گیری شد. درصدآستنیت باقی مانده از روش تفرق اشعه X محاسبه شد؛ میزان آستنیت باقی مانده در نمونه CHT، ۸ درصد، ۱DCT، ۴ درصد و در بقیه­ی نمونه­ها به میزانی کاهش یافته است که در الگوی پراش پیکی مشاهده نشد. نتایج نشان داد که عملیات زیر صفر عمیق منجر به افزایش سختی در تمام نمونه ها شده و میزان مقاومت سایشی در نمونه ها در هر دو بار اعمالی ۸۰ و ۱۱۰ نیوتن، در زمان­های ۱ و ۲۴ ساعت نسبت به نمونه عملیات زیر صفر نشده افزایش و در نمونه های ۳۰ و ۴۸ ساعت عملیات زیر صفر شده کاهش یافته است؛ به­گونه­ای که نمونه­ی ۴۸ ساعت عملیات زیر صفر شده دارای کمترین مقاومت سایشی است. علت افزایش سختی نمونه­ها به دلیل کاهش میزان آستنیت باقی مانده در اثر عملیات زیر صفر عمیق و دلیل کاهش مقاومت سایشی نمونه­ها پس از ۲۴ ساعت، رشد کاربید­ها و توزیع غیریکنواخت آن در ریز­ساختار و در نتیجه ضعیف شدن زمینه بوده است؛ بنابراین مدت زمان ۲۴ ساعت عملیات زیر صفر عمیق بر فولاد ۵۱۲۰ زمانی بهینه است.

کلمات کلیدی:
Deep cryogenic treatment, Retained austenite, Hardness, Wear resistance, Carbide, عملیات زیر صفر عمیق, آستنیت باقی مانده, سختی, مقاومت سایشی, کاربید

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1442110/