نقش پیش بینی کننده فرسودگی شغلی بر اساس سبک زندگی و سبک مقابله با استرس در معلمان ابتدایی شهر گچساران

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش پیش بینی کننده فرسودگی شغلی بر اساس سبک زندگی و سبک مقابله با استرس در معلمان ابتدایی شهر گچساران بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی معلمان زن متوسطه اول شهر گناوه که ۱۰۴ بود که در سال تحصیلی ۹۷-۹۸ مشغول به کار بودند. تعداد افراد نمونه در این پژوهش به دلیل کم بودن تمامی ۱۰۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب شده بودند. روش نمونه گیری تحقیق حاضر به صورت در دسترس انتخاب شده بود. ابزار گردآوری پرسشنامه های مقابله با شرایط پر استرس کالزبیکو همکاران (۲۰۰۲) که پایایی این پرسشنامه با استفاده از روش ضریب آلفای کرونباخ ۸۳/ گزارش شده است. و پرسشنامه فرسودگی شغلی برای معلمان مسلش (۱۹۸۸) که پایایی این پرسشنامه با استفاده از روش ضریب آلفای کرونباخ ۸۸/ گزارش شده است. و پرسشنامه سبک زندگی والکر و همکاران (۱۹۸۷) که پایایی این پرسشنامه با استفاده از روش ضریب آلفای کرونباخ ۷۹/ ۰، بوده است روش تجزیه و تحلیل داده ها ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون بودند.یافته ها: نتایج نشان دادند که بین مولفه های سبک زندگی با فرسودگی شغلی در بین معلمان رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. بین سبک مسئله مدار، سبک هیجان مدار با فرسودگی شغلی در بین معلمان رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. بین سبک مسئله مدار، سبک اجتنابی با فرسودگی شغلی در بین معلمان زن رابطه معنی داری وجود ندارد. دانند سبک زندگی و سبک مقابله با استرس توانست متغیر فرسودگی شغلی معلمان زن را پیش بینی کند.نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که با داشتن سبک مقابله با استرس مناسب در موقعیت های آموزشی سیب تغییرات مثبت در آموزش و محیط های آموزشی در سطح بهینه می توان شد.

کلیدواژه ها:

سبک زندگی ، سبک مقابله با استرس ، فرسودگی شغلی ، معلمان