مصاحبه پدیدارشناسانه هرمنوتیکی با کودکی نابینا، مادر و معلم وی در مدرسه استثنایی عدالت شهر بجنورد برای ساختن سازه معنایی پدیده نابینایی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 178

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PEXCEC02_018

تاریخ نمایه سازی: 18 اردیبهشت 1401

چکیده مقاله:

اهداف پژوهش حاضر دستیابی به بینشی عمیق نسبت به نابینایی به وسیله مقایسه کردن اطلاعات حاصله، فهم سختی های آموزش به یک کودک نابینا و شرایط کلاس آموزش به نابینایان و بررسی فاصله وضع موجود تا تحقق فراگیرسازی. روش پژوهشی به صورت مصاحبه پدیدارشناسلنه هرمنوتیکی براساس طرح تحقیق تحلیل تماتیک صورت گرفته است و از پژوهش توصیفی و مصاحبه بالینی از مجموعه پژوهش زمینه یابی نیز بهره گرفته شده است. یافته های پژوهش بیانگر این است که، تجارب زیسته جمع آوری شده، از طریق تحلیل تماتیک مضامین اساسی آنان براساس رویکرد کل گرایانه جداسازی شدند و سیزده مضمون اساسی حول تجارب زیسته مادر، کودک و آموزگار کلاس که از قطب های اساسی مواجهه با پدیده نابینایی هستند، شکل گرفت. سپس مضامین اساسی در اقدامی که برای جست وجو و کشف سازهی معنایی و تربیتی رخ داد نابینایی صورت گرفت ذیل پنج معنا در هم پیچیده شدند که عبارتند از: نگرش معلم به معنای کودک نابینا چون شخصی که می خواهد یادبگیرد اما مشکلانی دارد(به افسردگی حاصل از فهم نابینایی خود کودک از خودش چون مسئله است ۲. کودک نابینا نه به عنوان سربار ، مخلل آموزش، ناتوان و مکافات بلکه به عنوان کودکی که می خواهد یادبگیرد اما مشکلاتی دارد. ۳. باور کودک نابینا چون مکافات با کودک نابینا چون خواهان یادگیری اما دارنده مشکلات، دو نوع انسان متفاوت پرورش می دهد ، ناتوان با توانا)، احساس امید و من نابینا، احساس افسردگی و من نابینا، فهم نابینایی خود و اتمسفر زجر آور کلاس، ایجاد حفظ و ارتقای ارتباط صمیمانه از طریق واسطه های ارتباطی با یک نابینا ترسیم کننده دنیای امیدوار کننده تری برای اوست.

نویسندگان

امیر فرخنده

دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه خوارزمی تهران

رضوان محمدی

دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه خوارزمی تهران