بررسی تاثیر آموزش شبیه سازی رفتار با فرد دارای اعتیاد بر حساسیت اخلاقی پرستاران شاغل در بیمارستان روانپزشکی بوستان اهواز

مقدمه: اعتیاد به عنوان یکی از مشکلات بهداشتی قرن حاضر دارای عوامل زمینه ساز متعددی می باشد. پرستاران در محیط بالینی با موقعیت های متناقض و تصمیم گیری های اخلاقی متعددی مواجه می شوند که مدیریت آن ها نیازمند برخورداری از حساسیت اخلاقی است. هدف: این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش شبیه سازی رفتار با فرد دارای اعتیاد بر حساسیت اخلاقی پرستاران شاغل در بیمارستان روانپزشکی بوستان اهواز در سال ۱۳۹۹ انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی می باشد. در این مطالعه ۵۰ نفر از پرستاران به روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند؛ پرستاران به صورت تصادفی ساده به ۲ گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمون بر اساس طرح درس، طی دو جلسه دو ساعته در دو روز متوالی تحت آموزش قرار گرفتند. در دو گروه پرسشنامه قبل، بلافاصله بعد از اجرای مداخله و یک ماه بعد تکمیل شد. جهت گردآوری داده ها از فرم اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه حساسیت اخلاقی MMSQ استفاده شد. ضریب آلفای کرونباخ ۸۱/۰ جهت ارزیابی پایایی به دست آمد. داده ها با نرم‎ افزار SPSS نسخه ۲۱ و روش های توصیفی، آزمون تی، تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر، تست دقیق فیشر و کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بین دو گروه از نظر میزان حساسیت اخلاقی قبل از مداخله هیچ گونه اختلاف معنی داری وجود نداشت (۷۸/۰= P)؛ اما میزان حساسیت اخلاقی بین دو گروه بعد از اجرای مداخله اختلاف معنی دار شد (۰/۰۰۱ P<). همچنین یک ماه بعد از مداخله نمرات حساسیت اخلاقی در گروه آزمون به شکل معنی داری بیش از نمرات در گروه کنترل بود (۰/۰۰۱ P<). بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده تاثیر مثبت آموزش به شیوه شبیه سازی بر میزان حساسیت اخلاقی پرستاران در برخورد با مددجوی دارای اعتیاد بوده است. لذا، مدیران اجرایی و آموزشی حوزه پرستاری می توانند با تدوین برنامه های آموزشی به شیوه شبیه سازی در سال های آتی سبب ارتقاء مهارت پرستاران جهت حفظ و ارتقای سلامت آحاد جامعه شوند.

کلیدواژه ها:

Addiction ، Moral Sensitivity ، Nurse ، Simulation ، اعتیاد ، پرستار ، حساسیت اخلاقی ، شبیه سازی