محمدهادی صافی
مسعود فلاحی خشکناب
مهدی راسل
مهدی رهگذر

امروزه از مهم ترین عوامل ارتقای کارآیی درونی و بیرونی دانشگاه، رضایت اعضای هیئت علمی از فرایندهای موجود در دانشگاه است. با مشخص کردن نیازهای موثر بر رضایت شغلی می توان به منظور بهبود شرایط و افزایش میزان رضایت و در نتیجه افزایش کارایی، اثربخشی و بهره وری اعضای هیئت علمی اقداماتی به عمل آورد. پژوهش حاضر، مطالعه ای توصیفی تحلیلی به صورت مقطعی است که با هدف تعیین و اولویت بندی نیازهای اعضای هیات علمی دانشگاه بر اساس الگوی کانو در سال۱۳۸۷ با مشارکت ۹۴ نفر از اعضای هیئت علمی شاغل در دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران انجام پذیرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شده و سپس با استفاده از جدول تعدیل شده کانو، ضریب رضایت و ضریب عدم رضایت تحلیل گردید.هشت نیاز اعضای هیئت علمی جزء نیازهای هیجانی، ۹ نیاز جزء نیازهای عملکردی و ۱۰ نیاز هم جزء نیازهای اساسی بودند. عامل ایجاد فرصت جهت تحصیل در مقاطع بالاتر از دسته نیازهای هیجانی دارای بیشترین ضریب ایجاد رضایت (۹۰۴/۰) وعامل عدم امنیت شغلی از دسته نیازهای اساسی دارای بیشترین ضریب ایجاد نارضایتی (۸۱۹/۰-) در اعضای هیئت علمی بود. لازم است مسئولان ابتدا با فراهم ساختن امکان مشارکت استادان در امر تصمیم گیری و با شناخت مهم ترین نیازهای آنها، اقدام به تدوین اهدف کوتاه، میان و بلند مدت در جهت افزایش انگیزش و رضایت اعضای هیئت علمی نمایند و سپس در جهت دستیابی به این اهداف با مشارکت همه بخش های دانشگاه اقدامات مناسبی را طراحی و اجرا نمایند.

Attractive needs, One-Dimensional needs, Must-Be needs, Faculty members, Kano Model, نیازهای هیجانی, نیازهای عملکردی, نیازهای اساسی, اعضای هیئت علمی, الگوی کانو