بررسی تاثیر قابلیت اطمینان زمان سفر در مدل انتخاب گونه حمل ونقل بار ریلی و جاده ای

قابلیت اطمینان به زمان سفر  متغیر مهمی در انتخاب طریقه ریلی و جاده ای حمل بار است که تحقیقات صورت گرفته در مورد آن در دنیا بیشتر با داده های ترجیحات بیان شده بوده است و پژوهشی در حمل و نقل بار با محوریت داده های ترجیحات آشکار شده که متغیرهای قابلیت اطمینان را نیز در نظر گرفته باشد در ایران و جهان انجام نشده است. پژوهش پیش رو  در نظر دارد متغیرهای مختلف قابلیت اطمینان موثر در انتخاب طریقه حمل بار را که از بارنامه های ثبت شده ریل و جاده، در کنار سایر متغیرهای موثر در نظر بگیرد. در این مقاله، انتخاب وسیله بین ریل و جاده برای ۱۰ گروه کالا بررسی می شود. متغیرهای مختلف قابلیت اطمینان معرفی شده منابع قبلی به علاوه متغیرهای جدید این پژوهش بر اساس اطلاعات زمان سفر  ساخته شدند و همبستگی آنها  با سهم ریل بررسی شده و متغیرهای با همبستگی بالاتر در مدل لوجیت همفزون وزن دار در کنار دیگر متغیرها مانند زمان سفر، هزینه، انبوه بودن و نوع کالا آزموده می شوند. در اکثر گروه های کالا،  متغیر نسبت محموله های به مقصد رسیده در بازه  ۱۰% کمتر و بیشتر از میانگین زمان سفر (۹۰% تا ۱۱۰% میانگین زمان سفر) معناداری بیشتری داشته است. گروه کالاهای کانتینری و مواد غذایی به ترتیب بیشترین حساسیت را نسبت به قابلیت اطمینان داشته و ارسال به موقع مرسولات، می تواند نقش موثری در جذب این بارها  از جاده داشته باشد. گروه کالای معدنی حساسیت کمتری نسبت به قابلیت اطمینان زمان سفر دارد و در این گروه متغیرهایی مانند هزینه نقش مهم تری در انتخاب وسیله دارند.

کلیدواژه ها:

انتخاب وسیله ، ترجیحات آشکارشده ، حمل بار ، ریلی و جاده ای ، قابلیت اطمینان ، مدل لوجیت