اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن بر اضطراب اجتماعی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی شناخت­درمانی مبتنی بر حضور ذهن در کاهش اضطراب­ اجتماعی دانشآموزان بود. روش پژوهش، نیمهآزمایشی با طرح پیش­ آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری پژوهش را کلیه­ی دانش­آموزان پسر هنرستانی منطقه ۴ شهر تهران در سال تحصیلی ۹۳-۱۳۹۲ تشکیل می دادند، که ابتدا از بین مدارس این منطقه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، یک مدرسه انتخاب شده و سپس از میان دانشآموزان این مدرسه، ۳۰ نفر از دانش­آموزانی که نمرههای اضطراب­ اجتماعی بالایی داشتند، انتخاب گردیده و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (۱۵نفر) و گروه کنترل (۱۵نفر) جایگزین گشتند. شرکتکنندگان گروه آزمایش، ۸ جلسه تحت برنامهی شناخت­درمانی مبتنی بر حضور ذهن قرار گرفتند. برای جمع آوری داده­ها از مقیاس اضطراب اجتماعی استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل کواریانس نشان داد که دانشآموزان گروه آزمایش نسبت به دانشآموزان گروه کنترل در پسآزمون به طور معناداری، اضطراب اجتماعی کمتری داشتند. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که شناختدرمانی مبتنی بر حضور ذهن در کاهش اضطراب اجتماعی دانشآموزان تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

شناخت درمانی ، حضور ذهن ، اضطراب اجتماعی