تاثیر تعاملی تمرین شنا و مکمل کراتین بر مقاومت انسولینی و تحمل گلوکز موش های صحرایی نر چاق
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 133
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_OEPPA-15-1_008
تاریخ نمایه سازی: 15 اردیبهشت 1401
چکیده مقاله:
هدف: تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر مکمل کراتین به تنهایی یا در حالت ترکیب با ورزش شنا بر مقاومت انسولینی، تحمل گلوکز و کارایی انسولین موش های صحرایی نر چاق انجام گرفت.روش ها: ۵۰ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (۱۵±۱۶۰ گرم)، به صورت تصادفی در پنج گروه قرار گرفتند: کنترل، غذای پرچرب، مکمل کراتین، تمرین شنا و مکمل کراتین همراه با تمرین شنا. برنامه تمرین شامل مدت دوازده هفته تمرین شنا بود که هر دو هفته یک بار زمان تمرین بیشتر می شد. در انتها موش های صحرایی تحت آزمون تحمل گلوکز خوراکی (OGTT) قرار گرفتند و نمونه های خونی برای سنجش مقادیر TG, HDL و انسولین گرفته شد. همچنین عضله نعلی طرف راست برای سنجش میزان پروتئین PGC-۱α برداشته شد.نتایج: چاقی به تنهایی سبب افزایش مقاومت انسولین و کاهش تحمل گلوکز و کارایی انسولین موش های صحرایی شد و مکمل کراتین به تنهایی تاثیری بر این تغییرات نداشت. تمرین به تنهایی سبب کاهش مقاومت انسولین و افزایش تحمل گلوکز و کارایی انسولین موش های صحرایی چاق شد و مکمل کراتین همراه با تمرین تاثیر فزاینده بر تغییرات ذکرشده داشت. چاقی به کاهش بیان پروتئین PGC-۱α و تمرین به افزایش سطح این پروتئین منجر شد. مکمل کراتین به تنهایی یا با ورزش تاثیری بر بیان این پروتئین نداشت (۰۵/۰P<). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر برای اولین بار نشان داد که ترکیب مکمل کراتین و تمرین شنا سبب بهبود کنترل گلایسمیک، کاهش مقاومت انسولین و افزایش کارایی انسولین در موش های صحرایی چاق شد. تمرین به افزایش بیان پروتئین PGC-۱α انجامید، اما مکمل کراتین بر تغییرات این پروتئین تاثیر نداشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسام پارسا
دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان، ایران
مرتضی زارعی
کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :