نگرش کارکنان ستادی و افراد صاحب نظر در مورد نحوه اجرای نظام کشوری مراقبت مرگ مادری در ایران

مرگ مادران یکی از مهم ترین شاخص های توسعه جوامع به شمار می رود. در کشور ایران نظام مراقبت مرگ مادری از سال ۱۳۸۰ آغاز به کار نموده است. در این نظام مسیری که هر مادر تا زمان مرگ طی کرده است، کشف شده، عوامل قابل اجتناب شناسایی وبرای آنها مداخله طراحی و اجرا می شود. این مطالعه در دو بخش کمی و کیفی انجام شد: در بخش کمی، نگرش ۱۰۴ تن از کارکنان ستادی از طریق پرسشنامه و در بخش کیفی، نظرات ۶ نفر از پژوهشگران و سیاستگزاران در مورد نقاط ضعف اجرای نظام مراقبت مرگ مادری از طریق مصاحبه عمیق مورد بررسی قرار گرفت.نتایج بخش کمی نشان داد که بیشترین درصد کارکنان در مورد هر ۳ مرحله جمع آوری اطلاعات، طراحی مداخله و اجرای مداخله نگرش نسبتا مطلوب داشتند. نامناسب بودن پرسش در مورد اطلاعات جمعیتی متوفی و خانوار و مشکل بودن جمع بندی آنها، عدم تفکیک مناسب رده های مختلف کادر درمانی نیازمند به آموزش و نیز محل فوت (در مرحله جمع آوری اطلاعات)، برگزاری کمیته ها به صورت تشریفاتی (در مرحله طراحی مداخله) و نیز عدم طراحی مداخلات یا عدم اجرای صحیح آنها (در مرحله اجرای مداخله) از موارد ضعف اشاره شده در بخش کیفی توسط پژوهشگران و سیاست گزاران بود.

کلیدواژه ها:

Maternal mortality ، Surveillance system ، Iran ، Attitude ، مراقبت مرگ مادر ، ایران ، نگرش ، کارکنان