روند اجرایی تعهدات و مسئولیت های کارگر و کارفرما در قبال هم در حقوق کار ایران

علی الاصول قراردادها در علم حقوق یکی از مهم ترین وسایل برقراری ارتباط افراد جامعه با یکدیگر محسوب می شوند، قرارداد کار نیز یکی از انواع قراردادها است که مبین نوعی ارتباط حقوقی است بین کارگر و کارفرما که از آن طریق طرفین در محدوده اعمال حاکمیت قواعد حقوقی وارد می شوند و خود را تابع و مطیع قوانین و مقررات آمره ائی می سازند که حتی با توافق و تراضی نیز نخواهند توانست از اجرای آن سر باز زنند. مقصود حقوق کار ایجاد و دستیابی به یک رابطه برابر فی مابین طرفین قرارداد می باشد چرا که در حالت عادی به کار انداختن نیروی اقتصادی سبب رشد و افزایش روز افزون درآمد برای کارفرما می شود و بلعکس به کار انداختن نیروی انسانی همواره با تحلیل و فرسایش قوای فکری و بدنی کار همراه است ولی آنچه مسلم است اینکه در روابط آزاد کار در دنیای امروز، هدف کار محقق نمی شود مگر اینکه جنبه های حمایتی حقوق کار متجلی گردد و از کارگر بعنوان طرف ضعیف قرارداد حمایت های لازم و کافی به عمل آید تا بدین سان در روابط نابرابر طرفین قرارداد کار موازنه و تعادل نسبی ایجاد گردد. قرارداد کار دریچه ای به دنیای قوانین و مقررات انتظامی بخش خصوصی است چرا که با انعتقاد آن، متبایعین تابع قوانین و مقررات حقوق کار می شوند و کارگر و کارفرما تحت قوانین و ضوابط مندرج در قانون کار قرار می گیرند. در مقاله حاضر ضمن بررسی مفاهیم مقدماتی و تعریف واژه های مصطلح و رایج به بررسی و مطالعه شرایط صوری و ماهوی روند اجرای تعهدات کارگر و کارفرما در قبال هم خواهیم پرداخت و نیز در ادامه مسئولیت های مدنی و کیفری کارفرما درخصوص انعقاد قرارداد کار را تبیین خواهیم کرد.

کلیدواژه ها:

قراردادکار ، قانون کار ، کارفرما ، کارگر ، مسئولیت مدنی و کیفری کارفرما