مهزاد اسعدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، واحد پردیس، دانشگاه آزاد اسلامی، پردیس، ایران
ستار ستاری - استادیار، گروه عمران، دانشگاه کویینز لند جنوبی، بریزبن، استرالیا.

امروزه به دلیل بالا رفتن گرمایش جهانی و استفاده گسترده از انرژی، پرداختن به مسائل مربوط به پایداری در معماری به معنی هماهنگ کردن ساختمان ها با محیط زیست و کاهش مصرف انرژی در آنها، از اهمیتی بیش از پیش برخوردار است. از آنجا که بیشترین منبع انرژی بالاخص در کشور ایران - از سوخت های فسیلی تامین می شود؛ علاوه بر آلودگی، معضل کمبود منابع تجدید ناپذیر را نیز در پی دارد. همچنین مسئله کمبود آب در ایران و توجه به آن نیز ضروری می باشد؛ چراکه مشکلاتی چون تحلیل پوشش گیاهی، خشکسالی و در نتیجه آلودگی هوا را در پی دارد. در معماری سنتی ایران توجه به مسائل پایداری و استفاده از پتانسیل های محیط در راستای کاهش مصرف انرژی دیده می شود؛ اما در حال حاضر، بر اساس گفته آژانس بین المللی انرژی، ایران در تولید گازهای گلخانه ای رتبه هشتم در جهان را دارد. مشکلات مصرف بیش از حد آب و عدم کنترل انرژی در ساختمانها و حفظ نکردن محیط زیست موجب شد که، شناسایی معیارهایی برای طراحی و ساخت آپارتمان های مسکونی هماهنگ با مسائل محیط زیست یعنی هماهنگ با معیارهای پایداری، در این پژوهش مدنظر قرار گیرد. در دنیا چندین ابزارارزیابی پایداری وجود دارد که برای این پژوهش مطالعه می بین ۳ ابزار ارزیابی پایداری مطرح در جهان انتخاب شده است که برای ۳ کشور از جمله کشور آمریکا به نام Leed، کشور انگلستان به نام Breeam و کشور استرالیا به نام Green star، می باشند. در انتها معیارهای پایداری که در تهران قابل اجرا و انجام دادن هستند، به منظور استفاده در طراحی و ساخت مجتمع های آپارتمانی مسکونی در تهران نتیجه گیری شده است. این معیارهای پایداری براساس بررسی و مطالعه و بومی سازی معیارهای ارائه شده در ۳ ابزار ارزیابی پایداری نام برده شده است.

ابزارهای ارزیابی پایداری، معماری پایدار، معماری سبز، ساختمان مسکونی