سنجش معایب توسعه کمی مراکز تجاری جدید در حوزه مناطق مختلف شهرداری کلانشهرها (با تاکید بر مدل AHP)

توسعه نامتوازن کمی مراکز جدید تجاری تنها یک معامله دو سر برد برای سرمایه گذاران و البته ترویج مصرف گرایی، افزایش معضلات شهری، عدم توسعه عادلانه خدمات شهری و ترافیک روزافزون برای ساکنان شهرهاست. اگر مالها درست مکانیابی نشوند، با خود ترافیک و به تبع آن آلودگی های محیطی مانند آلودگی هوا و آلودگی صوتی را به همراه خواهند داشت. این مال ها نه تنها ترافیک شدیدی را در محورهای مجاور خود به وجود آوردهاند، بلکه آرامش و آسایش را از ساختمان های مسکونی اطراف خود سلب میکنند. مشتریان این مجتمع ها به واسطه مکانیابی نامناسب این محل ها برای پیدا کردن جای پارک به هر کوچه و پس کوچه ای سر میزنند، از طرفی حضور دائم غریبه ها در محله سبب کاهش امنیت محله های مسکونی اطراف می شود و در واقع کوچه های مسکونی در اطراف این مالها مکانی برای پارک خودروهای میهمان مالها میشود. به جرات میتوان بزرگترین معضلات توسعه کمی مراکز خرید جدید را ایجاد ترافیک و کمبود اصولی پارکینگ دانست. توسعه کمی مراکز جدید تجاری در شهرداری منطقه چهار شیراز در سالهای اخیر به موضوع مهم شهرسازی بدل شده و سنجش و بررسی ابعاد مختلف مزایا و مشکلات شهری را ضروری ساخته است. در این پژوهش با معرفی پارامترهای مختلف موثر بر شناسایی فرایند توسعه اجتماعی – اقتصادی شهر شیراز و توسعه کمی کاربریهای جدید تجاری در شهرداری منطقه چهار شیراز و چشم انداز آینده آن بر اساس توسعه پایدار شهری، از تحلیل سلسله مراتبی((AHP با مدل SPSS و ExpertChoice جهت رتبه بندی و شناخت مهمترین فاکتورها استفاده شده است. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش و زیر معیارهای ازدحام جمعیتی و نیاز به تامین تجهیزات رفاهی، کمبود پارکینگ و تحمیل هزینه های اضافی ناشی از کمبود فضای پارک و مدیریت خیابان های اصلی منتج به مراکز خرید جدید بیشترین تاثیر را در توسعه کمی مراکز تجاری جدید به خود اختصاص داده اند.

کلیدواژه ها:

سنجش معایب ، توسعه کمی تجاری ، کلانشهرها ، شهرداری منطقه چهار ، شیراز ، تحلیل آماری ، .AHP