بررسی هندسه و تناسبات طلایی در معماری ایران نمونه مطالعاتی: خانه های سنتی (شهر یزد)

استفاده از ترسیمات هندسی در هنر و معماری ایران سابقه ای طولانی دارد طرح مایه های هندسی مخصوصا پس از اسلام برای معین کردن اندازه ها ی بنا و به دست آوردن تناسبات مطلوب مورد استفاده قرار گرفته است. هندسه علم بین اندازه ها و شکل هاست یکی از دانش هایی که از دیرباز برای ساماندهی به شکل و کالبد فضا به کار گرفته شده است. هندسه دانشی است که به ویژگی ها و روابط میان شکل ها و اندازه ها می پردازد. تناسب و زیبایی ای که در بسیاری از آثار برجسته معماری ایران و جهان وجود دارد. هر بیننده ای را در همان نگاه اول مجذوب و متحیر خود می گرداند، مدیون ریاضیات و هندسه است. شگفت آورترین ویژگی پنهان در خلق آثار تاریخی ارزشمند، نقش اساسی و بی همتای ریاضیات و به ویژه ایده های هندسی است. معماری با استفاده از هندسه، خواص فضایی خود را که برخاسته از نگرش، احساسات و تفکرات خاص یک معمار است به تصویر می کشد، در واقع هندسه یک ایده شکل دهنده در معماری است که در تعیین پلان و شکل سه بعدی بنا مورد استفاده قرار می گیرد. در این مقاله سیر تاریخی هندسه و مفهوم آن و نمادینی بودنش در سنت فیثاغورس و وجود هندسه و رابطه آن با طبیعت مورد بحث قرار گرفته شده است. در پژوهش حاضر، از روش تحلیلی و ابزار گردآوری اطلاعات به صورت مشاهده میدانی و کتابخانه ای بهره گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

هندسه ، ریاضی ، تناسبات ، معماری ، طبیعت