ارزیابی مدیریت شهری و توسعه پایدار گردشگری در شهر شیراز ( با استفاده از مدل swot)

مدیریت گردشگری خصوصا گردشگری پایدار در بسیاری از کشورها، به منزله نمادی از هویت فرهنگی، طبیعی، انسانی از بخش های مهم اقتصادی محسوب میشود. از این رو، پایداری در گردشگری، مستلزم توجه نظام مند به ابعاد فنی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، تاریخی و زیست محیطی در حرکت به سوی استفاده از جاذبه های گردشگری مطاب با نیاز امروز و حفظ و ماندگاری این منابع برای آینده است .شهرها به علت دارا بودن جاذبه های طبیعی، تاریخی و فرهنگی، از مقاصد گردشگری محسوب می شوند. توسعه گردشگری شهری آثار مثبت و منفی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی به دنبال دارد، ایجاد تعادل در این زمینه، به گونه ای که آثار مثبت بیش از آثار منفی باشد، نیازمند اتخاذ سیاست های مدیریتی قوی است. بنابراین، پایداری در گردشگری شهری، مستلزم توجه نظام مند به ابعاد فنی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، تاریخی و زیست محیطی است تا استفاده از جاذبه های گردشگری، مطابق با نیاز امروز و حفظ و ماندگاری این منابع برای آیندگان باشد. طرحهای توسعه شهری در ادامه سیر تکاملی خود با هدف خدمت به بشر و با الگو پذیری از مولفه های توسعه پایدار به سمت هر چه کاراتر شدن پیش میرود. در این میان دست یابی به اهداف طرحها میتواند عیار موفقیت و واقع نگری و انسانی بودن طرحها را عیان سازد. در این بین یکی از اهداف مهم طرح های توسعه شهری تامین خدمات اساسی و زیرساختهای انسانی و شهری برای توسعه همه جانبه سکونتگاه های انسانی است .ورود گردشگر به یک مکان می تواند اثرات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی مهمی در آن محیط برای جای گذارد و باعث توسعه و پیشرفت منطقه شود. هدف این مقاله بررسی شرایط کلان شهر شیراز به عنوان یکی از بزرگترین و غنی ترین مراکز تاریخی فرهنگی کشور به منظور امکان سنجی توسعه گردشگری در جهت شکوفایی و توسعه پایدار در ابعاد مختلف در منطقه ودر سطح کشور است. در این پژوهش با استفاده از مدل SWOT به بررسی وتحلیل نقاط قوت،ضعف، فرصت و تهدید های پیشروی و وزن دهی به عوامل موثر درجهت تعیین استراتژی مناسب در امرگردشگری پرداخته وراهبردهایی برای توسعه گردشگری درشیراز ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

صنعت گردشگری ، توسعه پایدار ، مدیریت شهری ، امکان سنجی