بررسی ویژگی های شخصیتی و اجتماعی معتادان مرد در استان لرستان

ویژگی های شخصیتی میتوانند هم تشدید کننده و هم سوق دهنده به اعتیاد باشند، باتوجه به اهمیت موضوع، پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی های شخصیتی، اجتماعی معتادان مرد انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی_ تحلیلی از نوع پیمایشی می باشد. جامعه ی پژوهشی را معتادان مرد در مراکز اقامتی میان مدت استان لرستان تشکیل میدهد که از میان آن ها نمونه ای به ۲۰۰ نفر به شکل نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. شرکت کننده گان پرسشنامه محقق ساخته در مورد اطلاعات دموگرافیک و انگیزه ها ی شروع اعتیاد ، پرسشنامه شخصیتی چند وجهی مینه سوتا ( MMPI ) در فرم کوتاه ۷۱ سوالی را جواب دادند. تحلیل داده ها براساس روش های آمار توصیفی و آزمون فیشر، با نرم افزار SPSS۱۹ نجام شد. اتحلیل داد ه ها نشان داد که موثرترین عامل در گرایش افراد به سمت موادمخدر، فشار و همراهی گروه دوستان، کنجکاوی و ضعیف ترین عامل فشار و بیدا ری در اوقات امتحانات بوده است. میزان خطرپذیری معتادان در مقیاس مانیا، اسکیزوفرنی، ضعف روا نی، پارانویا، ضداجتماعی، هیستری افسردگی، خودبیمارانگاری بالا بود به شکلی که در سطح نابهنجار ی بوده و نشانگر اختلال شخصیت است.براساس یافته های پزوهش می توان نتیجه گرفت که برخی از ویژگی های شخصیتی و برخی فاکتورها ی اجتماعی در معتاد شدن یا سوق دادن افراد به سمت مواد مخدر موثر هستندکه با شناسایی این فاکتورها می توان از ورود این افراد به اعتیاد به موادمخدر پیشگیری کرد .

کلیدواژه ها:

ویژگی های شخصیتی ، اعتیاد ، مرد.