بررسی اثرات نسبت های مختلف نیتروژن و پتاسیم بر ویژگی های کمی و کیفی میوه گوجه فرنگی (Solanum lycopersicum L.) در شرایط هیدروپونیک

این تحقیق به منظور بررسی نسبت های مختلف نیتروژن و پتاسیم بر ویژگی های کمی و کیفی میوه گوجه فرنگی رقم هیراد در شرایط گلخانه ای و هیدروپونیک در مجتمع کشاورزی ابراهیم آباد شهرستان ارزوئیه استان کرمان در سال ۱۳۹۸ اجرا شد. تیمارها شامل غلظت های نیتروژن و پتاسیم بر حسب پی پی ام در مراحل رشد رویش و زایشی شامل (۱۳۰ نیتروژن+ ۲۵۰ پتاسیم مرحله رشد رویشی و ۱۶۰ نیتروژن+ ۳۵۰ پتاسیم مرحله رشد زایشی)، (۱۴۰ نیتروژن+ ۲۶۰ پتاسیم مرحله رشد رویشی و ۱۷۰ نیتروژن+ ۳۶۰ پتاسیم مرحله رشد زایشی)، (۱۵۰ نیتروژن+ ۲۷۰ پتاسیم مرحله رشد رویشی و ۱۸۰ نیتروژن+ ۳۵۰ پتاسیم مرحله رشد زایشی) و (۱۶۰ نیتروژن+ ۲۸۰ پتاسیم مرحله رشد رویشی و ۱۹۰ نیتروژن+ ۳۸۰ پتاسیم مرحله رشد زایشی) از طریق محلول غذایی اعمال شد. نتایج نشان داد که نسبت های مختلف نیتروژن و پتاسیم بر شاخص های کمی (قطر ساقه و عملکرد بوته، محتوای کلروفیل و کاروتنوئید میوه) و کیفی (مواد جامد محلول، اسید کل، لیکوپن و آسکوربیک اسید میوه) تاثیر می گذارد، طوری که بیشترین مقدار قطر ساقه اصلی با کاربرد (۱۵۰ نیتروژن+ ۲۷۰ پتاسیم مرحله رشد رویشی و ۱۸۰ نیتروژن+ ۳۵۰ پتاسیم مرحله رشد زایشی) به دست آمد. کاربرد (۱۴۰ نیتروژن+ ۲۶۰ پتاسیم مرحله رشد رویشی و ۱۷۰- نیتروژن+ ۳۶۰ پتاسیم مرحله رشد زایشی) بیشترین میزان عملکرد تک بوته، اسید کل و لیکوپن میوه را نشان داد. با کاربرد (۱۶۰ نیتروژن+ ۲۸۰ پتاسیم مرحله رشد رویشی و ۱۹۰ نیتروژن+ ۳۸۰ پتاسیم مرحله رشد زایشی) بیشترین میزان کلروفیل میوه و مواد جامد محلول و بیشترین میزان اسید آسکوربیک با کاربرد (۱۳۰ نیتروژن+ ۲۵۰ پتاسیم مرحله رشد رویشی و ۱۶۰ نیتروژن+ ۳۵۰ پتاسیم مرحله رشد زایشی) به دست آمد. جهت حصول حداکثر عملکرد و کیفیت میوه گوجه فرنگی استفاده از پتاسیم بیشتر (۳۸۰ پی پی ام) و نیتروژن کمتر (۱۴۰ پی پی ام) توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

پتاسیم ، گوجه فرنگی ، محلول غذایی ، نیتروژن ، هیدروپونیک