کیومرث فرحبخش - دانشیار گروه مشاوره، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران،ایران
آسیه شریعتمدار - استاد گروه مشاوره، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران،ایران
حسین سلیمی بجستانی - دانشیار گروه مشاوره، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
نیلوفر تحقیقی احمدی - دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران،ایران.

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش برنامه تعامل مثبت والد-کودک بر پرخاشگری کودکان دارای اختلال نارسایی توجه- بیش فعالی انجام شد. در پژوهش حاضر، از روش نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل) استفاده شد. جامعه پژوهش، والدین کودکان دارای اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی بودند که در سال ۱۳۹۸، به مراکز مشاوره مناطق ۱ و ۳ شهر تهران مراجعه کرده بودند. روش نمونه گیری هدفمند بود و آزمودنی­ها به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. در گروه آزمایشی، والدین تحت آموزش برنامه تعامل مثبت والد-کودک قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه علائم مرضی کودکان-CSI-۴ (گادو و اسپرافکین، ۱۹۹۴) پرسشنامه پرخاشگری کودکان (واحدی و همکاران، ۱۳۸۷) و پرسشنامه والد- کودک (پیانتا، ۱۹۹۴) بود. داده­های حاصل از آزمون تجزیه وتحلیل کوواریانس با استفاده از برنامه spss نسخه ۲۲ نشان داد که برنامه آموزش تعامل مثبت والد-کودک اثر معنی داری بر کاهش پرخاشگری کودکان مبتلابه اختلال نارسایی توجه- بیش فعالی دارد (۰۵/۰>P). با توجه به نتایج می توان جهت کنترل و پیش گیری از پرخاشگری به عنوان یکی از پیامدهای اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی کودکان و توانمندسازی والدینشان در تعامل موثر با فرزندان، برنامه آموزشی تعامل مثبت والد-کودک را به والدین این کودکان آموزش داد.

تعامل مثبت والد-کودک, اختلال نارسایی توجه- بیش فعالی, پرخاشگری