سنجش محافظه کاری بر اساس مدل بسط یافته باسو در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

یکی از چال شهای اساسی در زمینه محافظ هکاری نبود تعریف جامع از محافظ هکاری است. محافظه کاری در پژوهش های اخیر به دو نوع شرطی و غیر شرطی طبقه بندی شده است. معیارهای سنجش این مفهوم نیز بر اساس این دو نوع، گروه بندی شده اند. از مهم ترین معیارهای محافظ هکاری شرطی معیار عدم تقارن زمانی باسو م یباشد. در این پژوهش ضمن رویکردی انتقادی به مدل باسو، مدل بسط یافته باسو جهت اندازه گیری محافظه کاری استفاده شده است. های  هدف این پژوهش سنجش محافظه کاری توسط مدل بسط یافته باسو در شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است و اینکه آیا محافظه کاری از اقلام تعهدی منتج می شود یا جریان نقد عملیاتی؟ روش پژوهش پس رویدادی و جهت آزمون فرضیات از روش داد ههای پانل استفاده شده است. نمونه پژوهش شامل ۷۷ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و دوره پژوهش  . ۱۳۸۸ می باشد  الی  سال های ۱۳۸۰نتیجه پژوهش بیان می کند که مدل بسط یافته یک مدل دقیق تر جهت اندازه گیری محافظه کاری می باشد هر چند تمایل به محافظه کاری اندک است و بیشتر از جریان نقد عملیاتی منتج می شود.

کلیدواژه ها:

محافظه کاری شرطی ، معیار عدم تقارن زمانی سود ، اقلام تعهدی ، جریان نقد عملیاتی ، سود عملیاتی