تاثیر کیفیت گزارشگری مالی بر هزینه های نگهداشت راهبردهای معاملاتی

گزارشگری مالی یکی از اساسی ترین منابع اطلاعاتی شرکت هاست. بدیهی است اگر کیفیت گزارشات مالی یک شرکت ضعیف باشد، تصمیمات سرمایه گذاری با خطای بیشتر و در نتیجه بازده کل کمتری همراه خواهند بود. اثر کیفیت گزارشگری مالی به ویژه در زمانی که نیاز است تا انجام تصمیم گیری ها در کوتاه ترین زمان ممکن صورت گیرد، بیشتر خواهد بود. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تاثیر کیفیت گزارشگری مالی بر هزینه های نگهداشت پرتفوی سرمایه گذاری که ناشی از زمان نگهداشت این پرتفوی هاست، می باشد. در این پژوهش، نقش کیفیت گزارشگری مالی در زمان اتخاذ دو راهبرد ارزشی و حرکتی مورد بررسی قرار می گیرد. به‎ ‎منظور‎ ‎آزمون‎ ‎فرضیه‎ ‎های‎ ‎پژوهش،‎ ‎از‎ ‎مدل‎ ‎رگرسیون چندگانه به روش داده های ترکیبی استفاده‎ ‎شده است. قلمرو زمانی پژوهش، داده های مربوط به شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال های ۱۳۹۲ تا سال ۱۳۹۸ است. روش نمونه گیری نیز روش حذف سیستماتیک طبق معیار های اعمال شده که در ادامه تشریح داده شده است، می باشد. نتایج پژوهش نشان داد که کیفیت ضعیف گزارشگری مالی، باعث می شود تا سرمایه گذاران نهادی گذرا در پرتفوی سرمایه گذاری خود، راهبرد ارزشی را کمتر از راهبرد حرکتی اتخاذ کنند و همچنین این عامل باعث کاهش هزینه های حاصل از اتخاذ راهبرد حرکتی در مقایسه با راهبرد ارزشی (ناشی از زمان کمتر نگهداشت پرتفوی سرمایه گذاری) می شود.

کلیدواژه ها:

Financial Reporting Quality ، Strategy ، Value Strategy ، Momentum Strategy ، Holding Costs. ، کیفیت گزارشگری مالی ، راهبرد ، راهبرد ارزشی ، راهبرد حرکتی ، هزینه های نگهداشت