کنش گفتاری «تعریف و تمجید» در محیط های فرهنگی کلامی روسی و فارسی

 زبان شناسان روس کنش­ های گفتاری «تعریف و تمجید»، «تایید»، «ستایش» و «تملق و چاپلوسی» را در زیر گروه اصلی «کنش­ های گفتاری با ارزیابی مثبت گوینده از مخاطب» بررسی می­ کنند. در این کنش­ ها، نیروی بیانی و یا لفظی بیشتر در سطح معنایی واقع می­ شود تا واژگانی. مرز تشخیص این مفاهیم با توجه به مولفه­ هایی چون ویژگی­ های محیط کلامی، فاکتورهای فرازبانی چون صداقت و راستگویی، صمیمیت، نیازمندی و وابستگی یک سوی گفتگو به سوی دیگر و یا استقلال او از این نیاز، ویژگی­ های شخصیتی مخاطب دریافت کننده کنش­ های گفتاری دربردارنده ارزیابی مثبت و نیروی منظوری و تاثیری این­ کنش­ ها روشن می­ شود. در شکل­ گیری و تمیز این تعریف­ ها، تفاوت اندیشه و نگرش غرب و شرق نسبت به رفتار اجتماعی در واکنش به چنین کنش­ هایی بسیار مختلف است. در روسیه مبالغه بسیار به هنگام تعریف و تمجید را به تملق­ گویی تعبیر می­ کنند و آن را عملی ناپسند می­ شمارند. هر چند پاره­ ای از فرمول­ های تعریف و تمجید را می­ توان مشخص و طبقه­ بندی کرد، اما این طبقه­ بندی، تمامی صورت­ های کلامی تعریف و تمجید را به ویژه در فرهنگ کلامی ایرانی با تنوع بالایی که در گوناگونی موقعیت­ های تعریف و تمجید داراست، دربرنمی­ گیرد. در خصوص تملق، امکان ارائه طبقه­ بندی و فهرستی از صورت­ های بیانی در دو فرهنگ مورد بررسی ممکن نیست.

کلیدواژه ها:

Speech Act of “Compliments” ، Positive Assessment ، Flattery ، Speech Acts ، Politeness and Compliments. ، کنش گفتاری «تعریف و تمجید» ، ارزیابی مثبت ، تملق گویی ، کنش بیانی ، ادب و تعارف.