بررسی اثر عصاره هیدروالکلی گیاه گزنه بر تغییرات بیان ژن های VEGFA، HMGA۱،CDK۲ درتومور القا شده کلورکتال موش
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 364
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
FOODCONG04_063
تاریخ نمایه سازی: 10 اردیبهشت 1401
چکیده مقاله:
سرطان کلورکتال یکی از سرطان های متداول در ایران و جهان است. ایجاد سرطان کلورکتال یک فرآیند چند مرحلهای و چند ژنی است؛ اما مکانیسمهای دقیق آن هنوز به طور کامل شناخته نشده است. گیاه گزنه دارای خواص دارویی بوده و مطالعات مختلف اثرات ضد سرطانی و آنتی اکسیدانی آن را اثبات کرده است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات ضد سرطانی عصاره هیدروالکلی گزنه بر تغییرات بیان ژن در سرطان القا شده کلورکتال موش سوری انجام شد. در این مطالعه تجربی اثر عصاره گیاه گزنه بر بافت های سرطانی حاصل از DMBA به عنوان آغاز کننده و تسریع گر تومورهای اولیه و تومور در روز های صفر (۰) به شکل تزریق درون صفاقی که به موش ها تزریق شد، انجام گرفت در روزهای ۷ و ۱۴ عصاره ی ساقه به همراه برگ با دوزهای ۷۵ و S۷۵, S۲۵۰)) ۲۵۰بر حسب واحد mg /kg و عصاره ی ریشه با دوزهای ۷۵ و (R۷۵, R۲۵۰) ۲۵۰ برحسب واحد mg /kg در روزهای ۷ و ۱۴ به موش ها تزریق درون صفاقی انجام گرفت که در این پژوهش بر روی بیان ژن هایVEGFA ،HMGA۱ ، CDK۲به کمک Real-Time PCR تحلیل بررسی گردید. غلظت ۲۵۰،ʽg/ʽl۷۵ در عصاره ی هیدروالکلی ریشه و ساقه/ برگ گزنه پس از ۲۸،۲۱،۱۴ روز، باعث کاهش بیان ژن VEGFA گردید که معمولا در روز ۲۱ بیشترین تاثیر موثر بر روند بهبودی تومور و کاهش بیشتر این ژن و کاهش آنژیوژنز گردید همچنین در غلظت ۲۵۰،ʽg/ʽl ۷۵ در عصاره ی هیدروالکلی ریشه و ساقه/ برگ گزنه پس از ۲۸،۲۱،۱۴ روز، باعث کاهش بیان ژن VEGFA گردید که معمولا در روز ۲۱ بیشترین تاثیر موثر بر روند بهبودی تومور و کاهش بیشتر این ژن و کاهش آنژیوژنز گردید. در غلظت ʽg/ʽl ۲۵۰،۷۵در عصاره ی هیدروالکلی ریشه و ساقه/ برگ گزنه پس از ۲۸،۲۱،۱۴ روز، باعث کاهش بیان ژن CDK۲گردید که معمولا در روز ۲۱ بیشترین تاثیر موثر بر روند بهبودی تومور و کاهش بیشتر این ژن و کاهش آنژیوژنز گردید. عصاره هیدروالکلی گیاه گزنه سبب کاهش بیان ژن VEGFA، HMGA۱، CDK۲و آنژیونز گردیده که به روند رشد غیرطبیعی، ضایعات پیش سرطانی و کارسینوما در بافت کلورکتال موش سوری همچنین مهار و درمان آن کمک می کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ساناز اکبری
دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مشهد ایران، گروه زیست شناسی
خدیجه شاهرخ آبادی
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، گروه زیست شناسی
جواد بهارآرا
استاد دانشگاه آزاد اسلامی مشهد