نسرین کاظمی ثانی عطاالله - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا، گروه جغرافیا، دانشگاه تربیت مدرس، تهر

خشکسالی خطری طبیعی است که اثرات اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی بر جنبههای مختلف جامعه دارد. کشاورزان از جمله افرادی هستند که بروز خشکسالی منجر به تهدید اقتصاد و معیشت آنها میگردد. خشکسالی در مقیاسهای زمانی چندساله بر اقتصاد کشاورزی تأثیر منفی داشته و منجر به خسارت و صدمات جبران ناپذیر می گردد. پارادایم جدید برای مدیریت خشکسالی بر مدیریت ریسک به جای رویکرد مدیریت بحران تأکید دارد، که به آسیب پذیری اجتماعی و اقتصادی ناشی ازخشکسالی کمک می کند. هدف این مقاله تأکید بر مدیریت ریسک در کاهش آسیب پذیری اجتماعی اقتصادی ناشی از -خشکسالی می باشد. این پژوهش به شیوه پیمایشی بوده و برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده شده است. جامعه مورد مطالعه کشاورزان دهستان سولدوز از شهرستان نقده می باشد، که براساس روش های رتبه بندی ده روستا دارای ریسک بالاترانتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری در نرم افزار SPSS صورت گرفته است. نتایج حاصل از اینتحلیل نشان می دهد که مدیریت ریسک خشکسالی در کاهش پیامدهای نامناسب ناشی از خشکسالی و کاهش آسیب پذیری کشاورزان رویکرد به جا و مناسب می باشد.

آسیب پذیری، خشکسالی، کشاورزان، مدیریت ریسک