بررسی میزان تاثیرگذاری ابعاد منظرشهری بر آرامش رانی شهروندان (نمونه موردی: خیابان احمداباد مشهد)

منظر شهری به عنوان نتیجه ای از تاثیر و تاثر متقابل عوامل شکل دهنده شهر و جامعه شهری در زمینه های گوناگون فرهنگی، اقتصادی و طبیعی، نخستین جلوه از شهر است که در ذهن و حافظه شهروندان باقی مانده و در روحیات و رفتارهای آنان در محیط شهری تاثیر قابل ملاحظه ای بر جای می گذارد. در این میان سوال این است که آیا می توان با کیفیت بخشی به فضاهای شهری به ویژه با بهبود و ساماندهی مناظر شهری به عنوان اولین سطح تماس انسان با پیکره ی شهر، منجر به کاهش استرس ها و ارتقاء سلامت جسمی و روحی و روانی شهروندان شد. به عبارت دیگر نابسامانی سیما و منظر شهری که یکی از مشکلات عمومی شهرهای معاصر است، سبب بر هم خوردن تعادل رابطه دو سویه انسان و فضای شهری شده است و همچنین مولدی برای بیماری های روحی و روانی ناشی از آلودگی های روانی و محیطی می باشد. از این رو پژوهش حاضر به منظور دستیابی به هدف و رفع معضلات مذکور، از طریق پرسشنامه با حجم نمونه ۳۱۲ نفر به گردآوری اطلاعات در خیابان احمدآباد مشهد پرداخته است. پس از اعتبارسنجی تحقیق، تحلیل ها به کمک آزمون تحلیل عاملی تائیدی، آزمون اولویت بندی فریدمن توسط نرم افزار LISREL و SPSS انجام گرفته است. نتیجه حاکی بر آن است که از میان سه معیار تاثیرگذار منظر شهری بر آرامش روانی شهروندان به ترتیب معیارهای ادراکی بصری، پس از آن معیارهای کالبدی و در نهایت معیارهای عملکردی و فعالیتی بیشترین تاثیر را داشته است.

کلیدواژه ها:

منظر شهری ، آرامش روانی شهروندان ، سلامت روان ، خیابان احمدآباد