نقش ورزش درپیشگیری و درمان افسردگی در زنان باردار

مقدمه: افسردگی یک اختلال سلامت روانی ا ست که یک مشکل اجتماعی بزرگ را تشکیل میدهد. افسردگی در بارداری یک مشکل بهداشت عمومی مهم است. بارداری و زایمان از جمله عواملی هستند که در ایجاد افسردگی نقش دارند. تحقیقات نشان داده است که ورزش های انجام شده در دوران بارداری تاثیر مثبتی بر سلامت مادر و کودک دارد ، همچنین فعالیت بدنی منظم خطر ابتلا به افسردگی را به حداقل می رساند. هدف از این مقاله مروری بررسی رابطه بین فعالیت بدنی و بروز اختلالات افسردگی در دوران بارداری می باشد. مواد و روشها: در این مقاله مروری با استفاده از کلمات کلیدی بارداری ، افسردگی و فعالیت فیزیکی در داده های پایگاه های اطلاعاتی معتبر جستجو انجام شد. نتایج: تحقیقات انجام شده در ارتباط با تاثیر تمرینات هدایت شده بر اختلالات افسردگی نشان می دهد که تمرینات هوازی متوسط ( سه بار در هفته به مدت ۶۰ دقیقه ) می تواند به طور قابل توجهی علائم افسردگی را در زنان باردار کاهش دهد.گزارش ها حاکی از این است فعالیت بدنی سبک ( به میزان ۲-۱ جلسه در هفته ) نیز ممکن است در کاهش فراوانی و شدت علائم افسردگی در زنان باردار مفید با شد.تاثیرمثبت فعالیت بدنی بر اختلالات افسردگی را می توان با مکانی سم های بیولوژیکی تو ضیح داد. ورزش باعث افزایش دمای بدن ان سان و همزمان افزایش دمای مغز شده که نتیجه آن اح ساس آرامش عمومی ا ست. علاوه بر این، پس از ورزش، سطح بتا- اندورفین ها نیز افزایش می یابد. افسردگی میزان انتقال دهنده های عصبی مانند سروتونین، نوراپی نفرین یا دوپامین را کاهش می دهد که غلظت آنها پس از فعالیت بدنی افزایش می یابند.نتیجه گیری:زنان باردار با فعالیت بدنی در مقایسه با زنان غیرفعال کمتر در معرض خطر ابتلا به افسردگی بودند.علاوه بر این، ورزش سطح اضطراب و استرس افراد را کاهش داده و همچنین کیفیت کلی زندگی را بهبود می بخشد.

کلیدواژه ها:

بارداری ، افسردگی ، فعالیت فیزیکی