ارتباط بینVO۲max و توده عضله اسکلتی درکشتی گیران حرفه ای جوان تیم ملی ایران

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی میزان همبستگی حداکثر اکسیژن مصرفی و توده عضله اسکلتی (SLM) کشتی گیران حرفه ای جوان تیم ملی بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر به روش نیمه تجربی و نمونه گیری داوطلبانه و در د سترس، بر روی ۲۱ نفر از اعضای تیم ملی جوانان کشور با میانگین سنی ۱۸/۸۵ ± ۰/۷۹ و میانگین وزنی ۷۸/۶۵ ± ۱۹/۱۱ انجام گرفت. شاخص های آنتروپومتریکی آزمودنی ها با ا ستفاده از د ستگاه ترکیب بدن و VO۲max تو سط د ستگاه گازآنالایزر و آزمون بروس اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد و اطلاعات توسط نرم افزار SPSS ۲۳ و ترسیم شکل ها و نمودارها توسط نرم افزار EXCEL انجام گرفت، همچنین سطح معنی داری آزمون ها در این پژوهش P≥۰/۰۵ در نظر گرفته شد. نتایج: نتایج نشان داد که بین حداکثر اک سیژن مصرفی و توده عضلات ا سکلتی رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد ( P = ۰/۰۰۱، .( = ۵۵/۰ - R همچنین نتایج ارتباط معکوس و معنیدار بین حداکثر اکسیژن مصرفی و توده بدون چربی بدن (LBM) را نشان داد ( P = ۰/۰۰۱، .( = ۵۶/۰ - R نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که هر چه افراد سعی کنند ترکیب بدنی متعادلی داشته باشد توان هوازی بیشینه بیشتری خواهند داشت.

کلیدواژه ها:

حداکثر اکسیژن مصرفی ، توده عضله اسکلتی ، توده بدون چربی و آزمون بروس